Filozoficzny opis z okładki:
"Futbol ery Manen" porusza tak częsty w twórczości Ōe problem odpowiedzialności i godności ludzkiej. Główny bohater, wyobcowany, przeżywający tyranię świata, upokorzenie i beznadziejność, w końcu odnajduje wątłą nić prowadzącą ku potwierdzeniu własnej tożsamości, ku określeniu własnego miejsca i roli w świecie. Wbrew przeciwnościom losu nie rezygnuje z walki o przeżycie, ale nie czyni tego za wszelką cenę. Odnajduje swoją szansę w zgodzie z innymi ludźmi i odpowiedzialności za własne działanie o losy najbliższych.

A tu konkretniejszy:
Kenzaburo stawia swojego bohatera w sytuacji ekstremalnej, krańcowej, wymagającej decyzji i szybkiej zmiany. Bohater "Futbolu ery Manen" jest człowiekiem zagubionym, rozczarowanym i pełnym zwątpienia, wycofującym się z życia. Przeżywa samobójczą śmierć przyjaciela, zmaga się z trudną decyzją o oddaniu niepełnosprawnego dziecka do specjalistycznego zakładu i alkoholizmem żony. Książka przepełniona jest również spostrzeżeniami dotyczącymi zmian, jakie zachodziły w japońskiej kulturze, odchodzeniu od tradycji i kierowaniu ku obyczajom zachodu.

Książka ciekawa, ale nie dla przeciętnego czytelnika szukającego prostej rozrywki. Nawiązuje do powstań chłopskich z 1861 i 1870 roku, a akcja dzieje się w sto lat później i opowiada losy dwóch braci o odmiennych nastawieniach do świata. Wydana w 1967.