» Jeremy Clarkson

Po wielu godzinach spędzonych na oglądaniu "Top Gear" na TVN Turbo z przyjemnością dowiedziałam się, że Jeremy Clarkson, niezwykle charyzmatyczny, angielski dziennikarz telewizyjny, napisał kilka książek, które właściwie lepiej nazwać zbiorami felietonów.
Nie tak dawno wpadła mi w ręce pozycja pod tytułem "Nie zatrzymasz mnie", kilkadziesiąt specyficznych felietonów, w których po kolei opisywane są różne samochody.
Ale jak opisywane! W niesamowicie barwny i zabawny sposób, z dużą dawką humoru i tak, że nawet ja, prosta kobieta, mogłam świetnie się bawić podczas lektury.
Nigdy nie byłam całkowitą idiotką motoryzacyjną i gdy ktoś zapyta mnie o jakiś samochód, potrafię opisać go trochę dokładniej niż "Był duży, zielony i miał cztery koła!", jednak gruntownej wiedzy na ten temat nie posiadałam nigdy.
Clarkson pisze niezwykle lekko i przyjemnie, w lekkostrawny sposób potrafi podać nam na talerzu informacje, o których z pewnością zapomniałabym, gdyby powiedział mi o nich jakiś znajomy.

Kilka przykładowych cytatów dla tych, którzy z Clarksonem nie mieli zbyt wiele wspólnego:

"W czasie, gdy Audi wrzuca odpowiedni bieg, a SL zbiera się w sobie, Noble dodaje do swojej prędkości kolejne 15 km/h, sprawiając, że twoje oczy uderzają o tył czaszki, a z boku wypada ci nerka."

"Już nawet koszty związane z wzięciem ślubu są większe niż cena Perodui Kelisy. Koszty rozwodu to dwa razy tyle. Żeby pokryć wydatki związane z kształceniem dzieci czy zejściem z tego świata, musiałbyś sprzedać całą flotę tych samochodów.
Sęk w tym, że nie chciałbyś mieć Perodui Kelisy. Jej nazwa kojarzy się z jakąś chorobą, jej silnik ma tylko trzy cylindry, a rozpędzenie jej do setki zajmuje około dwóch tygodni."

"Zgodziłbym się z tą tezą, gdyby nie to, że z nie do końca znanych mi powodów, ktoś podrzucił mi pod dom nowego Fiata Pandę do przetestowania. Najtańsza wersja tego modelu kosztuje 6295 funtów i nie zdziwiłbym się, gdybym się dowiedział, że Elton John wydaje więcej na swoją fryzurę.
Nie spodziewałem się więc zbyt wiele po tym samochodzie. W tym przekonaniu umacniało mnie to, że bardzo dobrze pamiętałem starego Fiata Pandę. Autorem jego stylistyki był ktoś, kogo jedynym przyrządem była linijka; samochód zamiast foteli miał hamaki, nie było w ogóle mowy o czymś takim jak wykończenie wnętrza, a rozwijana przez niego prędkość maksymalna pokrywała się z osiągami żółwi z Galapagos. Sprawdzał się w przypadku włoskich rolników o twarzach pomarszczonych jak skorupa orzecha, ale poza tym - nigdzie indziej."

Poza "Nie zatrzymasz mnie" w Polsce można przeczytać jeszcze:
- "Świat według Clarksona"
- "Wiem, że masz duszę"
- "I jeszcze jedno... Świat według Clarksona 2"
- "Motoświat"
- "Wściekły od urodzenia"

Czy ktoś z was spotkał się jeszcze z twórczością Clarksona, i, tak samo jak ja, jest nim zachwycony?

---

- Tato, ale ja nie mam żadnego celu w życiu!
- Celuj w dziesiątkę.

Co za pech, że największa sztuka, z jaką niektórzy mieli w życiu do czynienia, to sztuka mięsa wołowego.

Wódka.
Raz przyjemność, a raz trutka.

Powiem tak. "Top Gear" to genialny i bardzo oryginalny program. Jeśli natomiast chodzi o twórczość Clarksona, spotykam się z nią NIESTETY tylko w miesięczniku Top Gear. Ale i tak jest super. Teksty są mimo swej prostoty bardzo nietuzinkowe i pozbawione tabu jakim w tym szczególnym wypadku jest tolerancja. Są zabawne i wnoszą wiele informacji i prosty łatwo czytelny sposób Słyszałem o owej publikacji jednakże nie miałem z nią styczności . . . ale już niebawem

Czytałem fragmenty "Świat wg. Clarksona" oraz "Wiem że masz duszę", i muszę przyznać że na prawdę mnie bawiły. Typowy brytyjski humor, cięty język, i brak oporów. Na prawdę bardzo fajna lektura

---

"I wówczas, jakby dla ostatecznego i nieodwołalnego pchnięcia mnie do upadku, zjawił się duch Przekory. Filozofia nie zdaje sobie żadnej z tego ducha sprawy. A jednak wieżę w to święcie, jak w istnienie własnej duszy, że przekora jest jednym z pierwotnych popędów ludzkiego serca - jedną z niepodzielnych, pierwiastkowych władz lub uczuć, które nadają kierunek charakterowi danego człowieka. Któż, popełniając czyn niedorzeczny lub nikczemny, nie dziwił się po stokroć tej prostej oczywistości, iż wiedział, że winien go był nie popełniać? Czyż pomimo doskonałości naszego rozsądku nie mamy nieustannych zakusów do naruszania tego, co jest Prawem, dla tej po prostu przyczyny, iż wiemy właśnie,że jest to - Prawo?"
Edgar Allan Poe "Czarny Kot"

Samego Clarksona nie czytałem, ale go lubię jako osobę, bo osobiście mimo pobytu w UK go nie znam, ale chętnie przeczytam, chociażby dla dużej porcji brytyjskiego humoru.
A twórczości nawet z miesięczników nie znam, bo po prostu jakoś mnie motoryzacja nie kręci, wolę politykę.

---

Nigdy nie będę w 100 % szczęśliwy, bo spirytus ma 96 %.- mój kolega Marcin.
-Nadia, gdzie moje gacie?
-Nie wiem, pewnie do muzeum wzięli.
Panie Bolesławie, witamy w domu. Witamy całą ekipę czarnuchów z łańcuchami.
Nie oznacza to jednak, że byłem świniakiem pokroju Kwaśniewskiego, czy innego Komorowskiego, aż tak nisko nie upadłem. Chłopu trzeba dawać albo się nie dziwić. Chłopak wyczaił ją na skupie żywca. W sezonie tzw "świńskiej górki". Na imie jej było Teresa, Teresa z domu Bąk. Gonar wziął 2k kredytu na suple. xD