Fabryka Słów zaczęła bawić się w wydawanie książeczek wersji pocket. Skorzystałem z okazji i właśnie w takiej mini odmianie, nabyłem Demony, antologie, w której spotykamy takich autorów jak Piekara, Komuda, Pilipiuk czy Grzędowicz. Osobiście jestem zawiedziony. Książka na 10 opowiadań zawiera jedynie 2-3 godne uwagi. 70% to gnioty bez polotu, które strach czytać. Ba! Ich czytać się po prostu nie da. Pierwsze kilka stron poszczególnych historii nudzi niemiłosiernie. Jedynymi pozytywnymi odsłonami są Obol dla Lilith Grzędowicza, Brzytwą, kochanie, brzytwą Pawła Siedlara oraz Zoya Evy Snihur.
Demony wieją nudą, sztampą, brakiem polotu i stratą czasu. Zabranie się za słowo „demon” dosłownie, bardzo mnie rozczarowało. Liczyłem na ciekawe interpretacje, a tymczasem dostałem diabły z rogami (czyli to co zawsze).
Nie polecam.