» Ostatnio czytane

Może i krzywda się nie dzieje, ale to że ktoś Tobie zwrócił na ten drobny szczegół uwagę, również raczej Ci krzywdy nie wyrządziło

Co by nie robić offtopu, niedawno przeczytałem książkę "Misja" Desmarquet Michela. Nie jest to jednak książka dla każdego, gdyż podchodzi pod gatunek 'paranormalne' Autor stara się wmówić, iż wszystko zawarte w książce jest prawdą, co dla racjonalnie myślących ludzi jest trudne do zrozumienia i uwierzenia. W tym także i dla mnie Ale lekturka fajna, można z niej wyciągnąć parę wniosków dot. istnienia.

---

Grupa Mirai

Cholera, od ostatniego razu tu długo minęło, więc wymienię tylko te co najbardziej zapadły mi w pamięć

Wspomnienia - Alfred von Tirpitz. Czyli I WW z perspektywy niemieckiego Groseadmirała. Pozwala spojrzeć na tą wojnę w sposób inny niż powszechnie głoszona perspektywa Angielska, i wypośrodkować te stanowiska. Poza tym bez zrozumienia I Wojny nie sposób rozumieć współczesności.

Na zachodzie bez zmian - Remarque. Ta sama wojna tylko że tym razem w formie beletrystyki, i na lądzie. Fantastyczna sprawa.

Proces - Kafka. Po nasłuchaniu się płyty o tym samym tytule Armii nie dało się ominąć. Bardzo fajna sprawa.

Kobiety - Bukowski. Kolejny raz Bukowski. Jedna z lepszych jego książek.

Pan Klarnet - jakiś łeb. Bardzo fajny Pulp fiction. W zasadzie byłby to typowy kryminał klasy ź, gdyby nie to że akcja dzieje się na Haiti, co nadaje niezłego smaczku.

---

"I wówczas, jakby dla ostatecznego i nieodwołalnego pchnięcia mnie do upadku, zjawił się duch Przekory. Filozofia nie zdaje sobie żadnej z tego ducha sprawy. A jednak wieżę w to święcie, jak w istnienie własnej duszy, że przekora jest jednym z pierwotnych popędów ludzkiego serca - jedną z niepodzielnych, pierwiastkowych władz lub uczuć, które nadają kierunek charakterowi danego człowieka. Któż, popełniając czyn niedorzeczny lub nikczemny, nie dziwił się po stokroć tej prostej oczywistości, iż wiedział, że winien go był nie popełniać? Czyż pomimo doskonałości naszego rozsądku nie mamy nieustannych zakusów do naruszania tego, co jest Prawem, dla tej po prostu przyczyny, iż wiemy właśnie,że jest to - Prawo?"
Edgar Allan Poe "Czarny Kot"

Drugi tom Mrocznej wieży Stephena Kinga - muszę powiedzieć, że poziom jest na równi pierwszego tomu, a nawet trochę wyższy, książka strasznie wciąga, King naprawdę świetnie pisze. Myślę, że 3. tom będzie trochę słabszy, ale czwarty, który ma opowiadać o przygodach rewolwerowca powinien być genialny. Chyba zakochałem się w tym utworze, i mam nadzieję zakochać się w całej twórczości Kinga.

Książka ma swój klimat, a bohaterowie to istny miód! Znakomicie wykreowane osobowości, gorąco polecam.

---

Shiro napisał(a):

Ostatnio połknąłem Dzieci Hurina, całkiem dobrze się czyta. Chociaż po przeczytaniu Silmarillionu i tak mamy już duży spoiler.

Widzę, że zmierzamy w tym samym kierunku Silmarillion uważam za coś świetnego, co prawda było to dla mnie trudniejsze do czytania z powodu wielu podobnych imion, ale dałem rade i bardzo cenie sobie wiedzę zdobytą w tej książce.

Dzieci Hurina - co prawda wcześniejsza książka dużo na mówi, ale szczegóły to warte zachodu diabły ciekawości. Polecić dalej mogę zbiór baśni Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa przeznaczony dla dzieci, ale całkiem przyjemne w czytaniu (w zamiarze mam resztę książek Pana Tolkiena do przeczytania).

______________________________________________

Co czytałem ostatnio? Podam parę tytułów czy też cykli. Jeśli ktoś będzie chciał porozmawiać o którymś tytule zapraszam, ponieważ nie jestem dobry w przedstawianiu obiektywnie dobrych cech książek - kieruje się raczej subiektywnym spojrzeniem i odczuciami, a każdy ma inne.

- "Trylogia Nocnego Anioła" - Brent Weeks
- "Malowany Człowiek" - Peter Brett - oraz 3 kolejne części.
- Seria "Cienie Pojętnych" - Adrian Tchaikovsky - Zaczynam niedługo "Szlak Skarabeusza" (Cz. 5)
- "Kroniki Czarnej Kompanii" - Glen Cook - Właśnie skończyłem całą serie
- "Kroniki Cheysuli: Zmiennokształtni" - Jennifer Roberson - obecnie czytam 2 tom z cyklu.

East_Kaioshin napisał(a):

książki kupuję tylko wtedy, gdy je wcześniej przeczytam i uznam, że są warte zakupu.

Czego ja chyba nigdy nie zrozumiem. Robię to w odwrotnej kolejności i nie trafiłem na nic czego bym nie czytał z przyjemnością. Wręcz lubię je kupować, a jeśli by mi się nie spodobała to byłby z tego na pewno dobry prezent dla kogoś.

---

Różowy, wynika to z tego że czytam dość sporo i bankructwem skończyłaby się próba zakupu wszystkich książek, które mam zamiar przeczytać ;p
W końcu jestem tylko studentką, kiedy zacznę zarabiać własne pieniądze, mam zamiar postępować jak Ty:)

---

Istnieją grzechy, których urok tkwi raczej w myśli o nich niż w samym czynie, triumfy dziwne, zadowalające raczej dumę niż namiętność, wzmagające tętno intelektualnej radości - radości znacznie intensywniejszej niż ta, jaką obdarzają czy mają możliwość obdarzyć zmysły.

East_Kaioshin napisał(a):

W końcu jestem tylko studentką, kiedy zacznę zarabiać własne pieniądze, mam zamiar postępować jak Ty:)

No fakt. Chyba najwięcej pieniędzy wydaje właśnie na książki. Prezenty na urodziny i święta to też książki zazwyczaj, bo łatwy i przyjemny prezent dla mnie.

---

Dzisiaj skończyłem pierwszy tom Samozwańca Komudy. Szczerzę, to z początku książka wydawała się dość ciekawa, ale z czasem stała się męcząca. Kumpel powiedział, że drugi tom jest znacznie lepszy, więc na pewno nie zrażę się tym pierwszym i dzisiaj przysiądę się do kolejnej części przygód Jacka Dydyńskiego, tym bardziej, że wyszedł już trzeci tom Samozwańca

---

Sometimes baby
We make mistakes
Dark and hazy
Prices we pay

Ku przestrodze.
Książka o wdzięcznym i powalającym na kolana swoją oryginalnością tytule "Ponieważ Cię kocham" Musso Guillaume, francuskiego autora paru nieznanych mi bestsellerów.
Tytuł od razu wzbudził we mnie podwójną czujność, ale jako że był to urodzinowy prezent, nie pozostało mi nic innego jak uśmiechnąć się, ładnie podziękować i przekonać, czy i tym razem pozory mylą.
I cóż, podobnego miernoctwa dawno nie czytałam. Nieskomplikowane dialogi, ubogość środków stylistycznych, płaskowymiarowość wewnętrznych przeżyć bohatrerów. Przez całą lekturę książka ta kojarzyła mi się z utworami pewnego znanego pisarza- Paula Coelho. To samo silenie się na oryginalność i nadawanie bzdurnym płytkim dialogom głębszego sensu.
Generalnie miałam wrażenie, że powieść ta została napisana przez jakiegoś początkującego nastoletniego gryzipiórka.
Zakończenie, które miało chyba mocno zaskakiwać, było w moim mniemaniu z dupy wzięte i zbyt mało prawdopodobne.
Ach, nie zabrakło oczywiście tego, co każdej szanującej się czytelniczce Harlequina się należy-wątków miłosnych! Mistrz odwzajemnia uczucie do swej wychowanki, silna lecz zagubiona miłość wkracza na właściwe tory, wszystkie problemy zastają odegnane w dal...
Bardzo ucieszyłoby mnie, jeśli na forum znalazłaby się osoba, która czytała to "dzieło", ba, której by się ono spodobało i która potrafiłaby mi wytłumaczyć jego fenomen.

---

Istnieją grzechy, których urok tkwi raczej w myśli o nich niż w samym czynie, triumfy dziwne, zadowalające raczej dumę niż namiętność, wzmagające tętno intelektualnej radości - radości znacznie intensywniejszej niż ta, jaką obdarzają czy mają możliwość obdarzyć zmysły.

Ja przed wczoraj skończyłem czytać I część przygód wiedźmina . A dokładnie to "Ostatnie Życzenie". Aktualnie czytam już II część tejże książki "Miecz Przeznaczenia" .

---

Boska Komedia - Dante. W końcu udało się przeczytać do końca ( do tej pory zawsze kończyłem na piekle). Czyta się cholernie trudno. Raz archaiczny język, dwa odwołania do ówczesnej Florencji, trzy konstrukcja zaświatów zbudowana na podstawie ówczesnej wiedzy, w dodatku skomplikowana jak kobieta. Mimo to wspaniała książka. Świetne metafory, zgryźliwa kiedy trzeba, kiedy trzeba wzniosła. Majstersztyk. Polecam tym, których nie odstraszy.

Droga - Cormac McCarthy. Wygląda na to że mam kolejnego autora który dołączy do grona moich ulubionych. Styl prosty, suchy, a przy tym zachwycający. Jest tak obrazowy jak tylko można. Świetna fabuła, budowanie bohaterów, ich rozwój. Polecam, tym razem każdemu.

---

"I wówczas, jakby dla ostatecznego i nieodwołalnego pchnięcia mnie do upadku, zjawił się duch Przekory. Filozofia nie zdaje sobie żadnej z tego ducha sprawy. A jednak wieżę w to święcie, jak w istnienie własnej duszy, że przekora jest jednym z pierwotnych popędów ludzkiego serca - jedną z niepodzielnych, pierwiastkowych władz lub uczuć, które nadają kierunek charakterowi danego człowieka. Któż, popełniając czyn niedorzeczny lub nikczemny, nie dziwił się po stokroć tej prostej oczywistości, iż wiedział, że winien go był nie popełniać? Czyż pomimo doskonałości naszego rozsądku nie mamy nieustannych zakusów do naruszania tego, co jest Prawem, dla tej po prostu przyczyny, iż wiemy właśnie,że jest to - Prawo?"
Edgar Allan Poe "Czarny Kot"

"Szmira" Bukowskiego to tak uroczo przezabawna i dobra książka, że siadła mi za jednym podejściem parę wieczorów wstecz. Kocham tego starego zboczeńca. Jak tylko wpadnie mi jakaś kasa w łapki, to idę zainwestować w "Kobiety" i "Hollywood", chyba że znajdę coś innego pod jego nazwiskiem, to też z miłą chęcią kupię.

---

PALATIAL REGALIA

"Achaja" tom 1-3 Andrzeja Ziemiańskiego. Muszę przyznać, że bardzo świetna historia pokazująca jak to można z samego szczytu upaść na samo dno i się od niego odbić a także na odwrót. Dużo nieoczekiwanych zwrotów akcji, no i bohaterka nie jest cukierkowata. Można ją polubić, współczuć, litować się nad jej losem ale także nie odczuwać do niej sympatii, w końcu by żyć, jest zdolna do wszystkiego. Trochę końcówka nie przypadła mi do gustu, autor nie pozostawił pola do wyobraźni. Postacie, które przeżyły, mają już opisaną całą historię i nie można nawet domyślać się, "co by było gdyby". Zdecydowanie lepiej by było, gdyby nie miały skończonej historii swojego życia, lekka nutka tajemnicy by nie zaszkodziła.

I bardzo fajny wątek z Wirusem.

Warto przeczytać.

---

"Chwyć Mnie Za Rękę Aniele Śmierci..."

Właśnie skończyłem II tom Samozwańca Komudy. O wiele lepszy od pierwszego, zdecydowanie więcej akcji.

---

Sometimes baby
We make mistakes
Dark and hazy
Prices we pay

Ostatnio przeczytałam(do końca) Ferdydurke Gombrowicza(mam ją jako lekturę). I szczerze mówiąc nie podoba mi się absolutnie, wręcz rzygać mi się chciało jak to czytałam. To gadanie o łydkach, nogach, pupach i innych tego typu, o nie. Jedynie pojedynek na miny mi się nawet podobał(nieźle się uśmiałam).

---

[img][/img]
,,Nie możesz poświęcić życia za ukochaną osobę, musisz żyć ,by jej chronić"
,,W świecie ninja ci, co łamią zasady są śmieciami. Ale ci, co porzucają swoich przyjaciół są gorsi niż śmiecie"
[http://yog-sothoth.tanuki.pl/main/licznik/byczusia/250x50.png]
,,Bo jeśli głupotą jest obrona życia
Będę głupcem do ostatniego dnia"

Mówili coś o pupach czy o upupianiu? Bo to jest różnica...

---

"...nie pasuję do tej pedalskiej sztafety... “

Trzeci tom Mrocznej Wieży dopiero niedawno skończyłem. Sam nie wiem czemu tak długo mi to zajęło. Ogólnie myślałem, że będzie gorzej w tym tomie, a było całkiem interesująco.

Prócz tego przeczytałem też Nie-boską Komedię Zygmunta Karsińskiego, która jest obowiązkową lekturą szkolną. Spodobał mi się, szczególnie tragizm żony Hrabiego i przedstawienie "zła" w rewolucji.

Fragmentami ruszyłem Kordiana Słowackiego i muszę przyznać, że bardzo wciągająca książka.

Trucizny w naszym pożywieniu Wolfdietrich Eichler,

Sam tytuł książki służy raczej do zachęcenia potencjalnego kupca niż do skrótowego objaśnienia po jakich orbitach kręci się publikacja. Choć nie mogę zaprzeczyć, że autor pisze o owych truciznach i to wcale nie mało, ale zwraca na nie uwagę pod względem zwierząt i roślin, a nie z perspektywy człowieka

.

---

Osobnik, populacja, gatunek, Kazimierz Petrusewicz, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978

Ogólnie spodobała mi się, przez bardzo rzetelnie przedstawione informacje. Teraz jest moda na mówienie: JEST TAK. Czemu? BO TAK. A w książce ładnie wszystko wyjaśnione, czasem aż za dogłębnie.

Dłuższa opinia tutaj.

---

"Pies i klecha. Przeciwko wszystkim" - Łukasz Orbitowski, Jarosław Urbaniuk

"Spytasz, jak do tego doszło, że ponad pół wieku temu Polskę oddano pod władzę Szatana. Porazi Cię przypuszczenie, że w roku 1989 sytuacja się powtórzyła...

Niecodzienni przyjaciele: milicjant i ksiądz trafiają na demoniczny spisek wiodący od grupki lekceważonych patriotów, przez lochy szpitala – katowni Służby Bezpieczeństwa, aż do hotelu sejmowego. Nim dojdą prawdy, zmierzą się z własnymi demonami, spotkają opętanych i anielskiego bękarta. Na ich drodze staną piękne dziewczyny i flaszki wódki. Sięgną samego dna Warszawy, czeluści, do których wcześniej nie zstąpił nikt.
Czy uratują Polskę, stając przeciwko diabłu, własnym przełożonym i samym sobie, czyli po prostu przeciwko wszystkim?"

Całkiem ciekawa historia a szczególnie pomysł, że władzę sprawowali ludzie, którzy zawierzyli diabłu i to z ich pomocą osiągnęli wszystko. I zakończenie świetne ponieważ nie jest powiedziane czarno na białym, czy wygrali walkę czy nie.

---

"Chwyć Mnie Za Rękę Aniele Śmierci..."

Niedawno skończyłam "Kandydat z piekła"- Grahama Mastertona, jeżeli ktoś lubi horrory lub zna autora, to szczerze polecam (jak dla mnie to jedna z jego najlepszych książek). Odpowiednia dawka akcji, makabry, perwersji i zjawisk nadprzyrodzonych.
Co do fabuły; młody mężczyzna wciąga się w kampanię prezydencką dość spokojnego i średnio obiecującego kandydata na prezydenta,jednak wszystko zmienia się, gdy polityk zapozna się z Rogatym.Bardzo dobrze, że jest prowadzona pierwszoosobowa narracja, dzięki temu udziela się nam przerażenie jakiego doświadcza ten chłopak, książka też fajnie podsumowuje pewne zachowania wyborców, czyli jak zrobić w balona parę milionów osób.

Ja skończyłem 2 tomy Dziedzictwa (ostatnia część dawno zaczętego Eragona). Fajerwerków nie było. Wiadomo znalazł coś co mu pomogło załatwić największego kozaka książki. Dodając jeszcze słowo klucz, co jest kolejnym dziwnym wątkiem. Ogólnie przewidywalne, czego można było spodziewać się od początku. Mimo wszystko przeczytałem i cieszę się że to zrobiłem.

---