» [Fantasy] Głową w mur

Debiutancka powieść Rafała W. Orkana, przenosząca nas do miasta Vakkerby. Miejsca przesiąkniętego, chaosem, zgnilizną, brzydotą i tanimi burdelami. Społeczność podzielona jest na kasty, Technomagów, Arystokratów, biedotę, biedotę, jeszcze większą biedotę i mutantów. Przedstawiciele poszczególnych ugrupowań wyznają sprzeczne poglądy na temat religii, co prowadzi do spisków, morderstw i rabunków. Jednym z wykonawców brudnej roboty jest Byhtra, emerytowany zabójca pół człowiek - pół jednorożec. Wplątany w wir nieprzyjemnych zdarzeń, zmuszających go do uśmiercenia kilku osób, staje się głównym bohaterem powieści.

Książka jak na debiut robi dobre wrażenie. Autor wykreował ciekawy świat, przyzwoitych bohaterów i miejscami schematyczną historię. Mnie powieść ta zadowoliła i z chęcią sięgną bym po kontynuację. Warto zwrócić uwagę, że każde z opowiadań zawartych w powieści "Głową w mur" porusza temat miłości. Raz mamy do czynienia z miłością ślepą, raz z niespełnioną, niezauważoną, jednostronną oraz miłością do własnego dziecka, boga czy też pracy. Tematyka ta zostaje misternie wpleciona pomiędzy rozdziały. IMO Książka warta uwagi.

Co wy o niej sądzicie?

---

„(..) czytanie książek i oprawianie ich to całe dwa, i to ogromne, okresy rozwoju. Z początku pomalutku uczy się człowiek czytać. Oczywiście nauka ta trwa wieki. Książkę rwie, szapie, brudzi, nie traktuje jej poważnie. Oprawa zaś świadczy o szacunku do książki, świadczy o tym, że człowiek nie tylko lubi ją czytać, lecz że traktuje ją poważnie.” Dostojewski Fiodor

Thorik napisał(a):

Mnie powieść ta zadowoliła i z chęcią sięgną bym po kontynuację. Warto zwrócić uwagę, że każde z opowiadań zawartych w powieści "Głową w mur" porusza temat miłości.

To powieść, czy zbiór opowiadań?

---

"I wówczas, jakby dla ostatecznego i nieodwołalnego pchnięcia mnie do upadku, zjawił się duch Przekory. Filozofia nie zdaje sobie żadnej z tego ducha sprawy. A jednak wieżę w to święcie, jak w istnienie własnej duszy, że przekora jest jednym z pierwotnych popędów ludzkiego serca - jedną z niepodzielnych, pierwiastkowych władz lub uczuć, które nadają kierunek charakterowi danego człowieka. Któż, popełniając czyn niedorzeczny lub nikczemny, nie dziwił się po stokroć tej prostej oczywistości, iż wiedział, że winien go był nie popełniać? Czyż pomimo doskonałości naszego rozsądku nie mamy nieustannych zakusów do naruszania tego, co jest Prawem, dla tej po prostu przyczyny, iż wiemy właśnie,że jest to - Prawo?"
Edgar Allan Poe "Czarny Kot"

powieść

---

„(..) czytanie książek i oprawianie ich to całe dwa, i to ogromne, okresy rozwoju. Z początku pomalutku uczy się człowiek czytać. Oczywiście nauka ta trwa wieki. Książkę rwie, szapie, brudzi, nie traktuje jej poważnie. Oprawa zaś świadczy o szacunku do książki, świadczy o tym, że człowiek nie tylko lubi ją czytać, lecz że traktuje ją poważnie.” Dostojewski Fiodor