Siema. Stary temat z 2007 roku czyli premiera Naruto Shippūden. Ale ten czas leci. Jednak nie został zamknięty więc możne coś od siebie dorzucę.

Kilka osób podało ten niepodważalny fakt - Anime są z Japonii. I to właśnie czyni je wyjątkowe. Pojawia się coraz więcej produkcji z Chin i Korei lecz można zauważyć że są pewne różnice.

Nie każde anime jest na podstawie mangi. Niektóre są wzorowane na cóż, niczym. A inne są stworzone na podstawie gry wideo jak Danganronpa bądź podane już wyżej Pokemony. Pozwolę sobie zacytować pewnego użytkownika z internetów:

"Pokémon powstał jako gra (luty 1996), a jej sukces doprowadził do powstania anime (kwiecień 1997) i mangi (marzec 1997)."

Jest nawet anime (Black★Rock Shooter) które powstało na podstawie teledysku piosenki.

Ale wracając do różnic. Wszystko jest kwestią danego anime i danej kreskówki. Bajka kojarzy się dwojako więc użyję słowa kreskówka czyli Laboratorium Dextera, Atomówki, Reksio, Krecik bądź Sąsiedzi i Miś Uszatek. Jest tego masa i pochodzą z różnych krajów. Każdy przypadek należy analizować oddzielnie tylko że to jest bez sensu. Dlatego po to istnieją odpowiednie strony internetowe z anime. Można po kategorii wiekowej je wyróżniać. Kreskówki zwykle są dla najmłodszych widzów i nastolatków. Ale dorośli też je oglądają. Z dużym naciskiem na amerykanów gdyż mają bogatą kulturę superbohaterów i ich seriale animowane (kreskówki) zwykle bazują na słynnych komiksach. Dlatego nawet dorośli oglądają te seriale.
------------------------
Wachlarz anime jest jednak bardziej rozpięty. Możesz znaleźć takie anime które są projektowane dla najmłodszych i to od razu widać po tematach które poruszają bądź typie postaci pojawiających się w serialu.
Najpopularniejsze będą te dla nastolatków i starszych nastolatków. No i są jeszcze te dla dorosłych gdzie występuje większa przemoc, flaki, gore, przemoc na tle seksualnym, obłęd i inne takie.

Pierwsze co rzuca się w oczy to unikatowe cechy jak styl artystyczny, humor, poruszane tematy oraz lekki erotyzm który potrafi się pojawić w większości kategorii wiekowych.
Taki Dragon Ball ma kategorię wiekową MPAA: PG-13 jednak pojawia się przemoc, morderstwa, znęcanie się, erotyzm. Japończycy są mniej przeczuleni na punkcie erotyki więc nawet wśród seriali dla nastolatków znajdzie się sporo erotyki.

Inna sprawa to fakt że na wielu stronach internetowych poświęconych anime (tam jest jest ich katalog albo encyklopedia bądź możliwość oglądania) są tagi. To właśnie dzięki tagom znajdziemy coś dla siebie. Tagi obejmują grupę docelową (czyli czy serial jest zaprojektowany pod dziewczyny albo chłopaków) bądź to co się znajduje w serialu albo sposób rysowania bohaterów/postaci.

Szukasz dobrego kryminału? Wpisujesz tagi: kryminalne, przemoc, przestępcy, psychologiczne, broń palna, seinen.
Szukasz czegoś lekkiego aby się pośmiać: komedia, szkoła, uczniowie, demony, anioły, pokojówki, potwory, cokolwiek co cię interesuje.
A może przygodowy akcji? Sci-fi, roboty, nauka, akcja, shounen, technologia, etc.

Kategorie wszelakie i tagi to jest coś co odróżnia anime od kreskówek. Wszystko jest pieczołowicie oznaczone i należy do danej kategorii. Styl artystyczny czyli to jak wyglądają przede wszystkim postaci, tło, otoczenie, krajobrazy. Zupełnie inaczej wygląda Dragon Ball w porównaniu do One Piece czy Bleach. Animuje się zwykle na podstawie mangi ale nie zawsze się to robi jeden do jednego. Nierzadko studia anime potrafią narzucić swój własny styl nawet jeśli tworzą coś na podstawie już gotowego stylu. Wszystko zależy od umowy, ile da się im wolności, co chce zrobić szef studia, jak zgadają się z twórcą mangi, ile mają budżetu, ile ma mieć odcinków i które studio tworzy anime. Czynników jest wiele. Kreska w małym albo większym stopniu może się nawet zmienić, ewoluować bo serial anime jest długo jak One Piece czy Naruto. Zmienia się technologia gdy anime jest długie i to od razu widać gdy porównasz odcinki One Piece z 1999 roku i te z 2008 oraz te z 2022 roku. Przy dłuższych anime często mangaka (twórca mangi) nadal ją tworzy i niestety to utrudnia proces tworzenia ekranizacji - anime. A to czasochłonna metoda. I właśnie przyszła mi do głowy kolejna różnica. Metoda tworzenia anime jest inna niż ta z USA chociażby. Zauważ że w anime pojawia się więcej statycznych scen (gdzie jest minimum ruchu bądź jest go zero) i częste kadry na twarz postaci aby pokazać ich emocje/zachowanie. Sposoby animowania są także inne. Są czasochłonne i efekt nie zawsze jest dobry a ludzie nierzadko muszą crunchować (czyli ciężko pracować z nadgodzinami nawet przez miesiące i lata) ale niestety Japończycy są od dziecka uczeni aby się przepracowywać aby coś osiągnąć. Ale zbaczam z tematu.

Kolejnym aspektem jest sposób pokazywania/tworzenia postaci. Znajdziesz to przede wszystkim w tagach. Postaci z cechami zwierzęcymi jak uszy, ogon to TAG Kemonomimi. Tego jest mnóstwo. Genki to rodzaj postaci bardzo energicznych, pozytywnie nastawionych, wszędzie go pełno, wesoła i optymistyczna - nazwałbym tak Astę i Luck z serialu Black Clover, Naruto z Naruto.
Chibi - Postacie małe i słodkie, zwykle z zaburzonymi proporcjami wynikłmi z uproszczonego rysowania.
Bishounen - Postaci męskie rysowane w taki sposób, by spodobały się płci przeciwnej. Są to młodzi, piękni chłopcy lub mężczyźni o zniewieściałym typie urody, wysocy i szczupli.

Tego jest sporo. Specyficzny humor jak oglądanie pierwszych 700 odcinków One Piece widzimy jak nasza załoga głównych bohaterów podczas płynięcia statkiem śmieje się, dokazuje, dobrze się bawią i jest zabawnie. I to jest ich specyficzny humor nadający serialowi zupełnie inny klimat niż produkcje z innych krajów. Tego nie da się odwzorować nawet w netflixowym seriali One Piece z prawdziwymi aktorami. Niezależnie jak wybitni by nie byli to nie są w stanie oddać tego klimatu. Porównałbym to do amerykańskiego wiedźmina. To już nie to samo.

Jest jeszcze kilka cech odróżniających anime od kreskówek jak gesty które wykonują i oczywiście język który także sporo zmienia.
Gesty bądź sytuacje jak bańka przy nosie oznacza sen, znaczek na czole irytację, zaciemnione oczy bądź całe czoło z oczami oznacza że postać jest bardzo poważna bądź wyprowadzona z równowagi ale gdy te kreski są czarno niebieskie to może oznaczać silny strach. Zmiana tęczówki bądź zmiana wyglądu oczu może oznaczać irytację, szok, strach. Kropelka wody przy skroni bądź przy włosach oznacza może oznaczać niezrozumienie, coś żałosnego bądź nieśmieszny żart. Jest jeszcze krew z nosa co oznacza podniecenie, zakochanie.
Gdy pojawiają się na obrzeżach ekranu zwykle białe paski jakby szybko przelatujące gwiazdy o wiedz że coś nagłego się stanie/dzieje jak zadanie ciosu albo driftujący samochód. Gdy dochodzi do rozbłysku jakby zderzające się wiązki lasera to oznacza że dwie osoby spotkały sie wzrokiem i rywalizują ze sobą. Duszek wylatujący z ciała postaci oznacza że ktoś poważnie oberwał albo się mocno zmęczył ale to nie zagraża zwykle zdrowiu. Taki komediowy akcent. I tak dalej.

Czyli: kreska, tematy które dotykają w fabule, rodzaje postaci, gesty które wykonują bądź symbole, język którym mówią, bardzo szczegółowo opisane gatunki i cechy danego serialu, kraj pochodzenia. Czasami ścieżka dźwiękowa oraz openingi i endingi w których pojawiają się piosenki które już istnieją bądź zostały stworzone specjalnie dla serialu. A co droższe produkcje dostają pełną ścieżkę dźwiękową. Nawet cała orkiestra wraz z kompozytorem jest w serialu. Nie wiem czy coś takiego się zdarza w kreskówkach. Frieren jest przykładem serialu gdzie jest cała orkiestra i kompozytor dzięki czemu każdy odcinek w pewnym sensie jest unikatowy.
W starych kreskówkach bądź nie japońskich animacjach zdarza się że wszystko jest płynne. W anime te 60 klatek to jednak rarytas i niezwykle rzadko się coś takiego robi ze względu na inną, skomplikowaną i czasochłonną technologię oraz terminy i budżet. Takimi przykładami płynnych animacji w anime są AKIRA z 1988 oraz Redline z 2009. Nie bez powodu są to filmy. Kosztowały ponoć krocie i chyba ten drugi powstawał chorą ilość lat. Cytat: Wykorzystując ponad 100 000 ręcznie wykonanych rysunków i całkowicie rezygnując z grafiki komputerowej, film Redline był produkowany przez siedem lat, zanim trafił do kin.

To tyle z moich wypocin. Może będzie to dla kogoś informatywne. Starałem się pisać to co wiem i nie wymądrzać się bo nie o to chodzi. Jeśli sie w czymś pomyliłem to wybaczcie. Zrobiłem mały research aby się upewnić że niczego nie pomyliłem ale jestem tylko człowiekiem ; ) Miłego oglądania życzę wszystkim bo warto obejrzeć jakiś serial anime. Jest tego tyle że każdy znajdzie coś dla siebie.