» [Fantasy] Malowany Człowiek

Książka uginająca się pod ciężarem oklasków i pozytywnych komentarzy.
Onet określił ją jako „Znakomita książka, znakomity świat, znakomici bohaterowie… „, Marcin Mortka (tłumacz) mówi „ Chylę czoła przed Brettem „, a reszta portali również nie szczędzi pozytywnych słów.
Historia Arlena, Leeshy i Rojera urzekła dużą liczbę osób, w tym mnie.
Z początku podchodziłem do tego trochę ostrożnie. Nie chciałem ulec głosom z zewnątrz, zachwalaniu, a potem rozczarowaniu, że książka nie spełniła oczekiwań.
Stwierdzam jednak, że moje obawy były bezpodstawne. Książka jak najbardziej nie przesłodzona. Zwroty akcji, ciekawy świat, postacie i oryginalność, to właśnie atuty Malowanego Człowieka. Czyta się lekko i przyjemnie. Wpadamy w nicość, w której czas nie istnieje, dopóki ostatnia strona nie zastanie skończona. Nowe motywy i prości bohaterowie są kluczem. Nie mamy do czynienia z herosami, mitycznymi smokami, czy rycerzami ratującymi niewiasty w kłopotach. Brett przedstawia coś zupełnie innego, normalnego a zarazem zaskakującego. Obrazuje pewne przełamanie stereotypu, dal którego warto jest przeczytać Malowanego Człowieka.
500 stron dobrej powieści, to rzadkość w tych czasach, tak więc gorąco polecam osobom spragnionym pewnego powiewu świeżość i odmienności.

A jak wy odnoście się do tej pozycji? Spodobało się czy nie?

---

„(..) czytanie książek i oprawianie ich to całe dwa, i to ogromne, okresy rozwoju. Z początku pomalutku uczy się człowiek czytać. Oczywiście nauka ta trwa wieki. Książkę rwie, szapie, brudzi, nie traktuje jej poważnie. Oprawa zaś świadczy o szacunku do książki, świadczy o tym, że człowiek nie tylko lubi ją czytać, lecz że traktuje ją poważnie.” Dostojewski Fiodor

Spodobało się. Świat przedstawiony jest rzeczywiście oryginalny. Może nie tyle sam świat, co jego mechanika. Nieporadna ludzkość, bezbronna wobec zagrożenia płynącego ze strony potworów - Otchłańców - na pierwszy rzut temat oklepany przez wielu autorów, jednak Brettowi udało się wykrzesać z niego sporo potencjału. Potencjał ten tkwi w bohaterach, zwykłych ludziach, którzy zyskują znaczenie przede wszystkim przez ciężką pracę i wytrwałość, przy zrządzeniach losu dających się logicznie wytłumaczyć. Jedno ale: zakończenie. Sztampowe na maksa. Kończąc pierwszy tom w ten sposób, autor wkracza na grząski grunt. Bo z jednej strony może zmienić status quo świata w sposób znaczący, ale stonowany. A z drugiej może być to zarzewie całkowitej rewolucji, co zabiłoby tę powieść. Trzeba czekać, ciąg dalszy jeszcze w tym roku.

Czytałem część drugą i powiem tyle: świetne. Facet potrafi wykrzesać z tego pomysłu tyle, że głowa mała. Zakończenie jeszcze bardziej epickie niż w części pierwszej, teraz !? jeden wie ile przyjdzie czekać na tom oznaczony numerkiem 3. Po pierwszym można było mieć wątpliwości, po drugim już ich nie ma. To pozycja obowiązkowa.

Jestem świeżo po przeczytaniu tomu drugiego i szczerze powiedziawszy pierwszy podobał mi się o wiele bardziej. Owszem wartka akcja i ginące Otchłańce robią wrażenie, ale nie aż takie, jak młodzi i dopiero kiełkujący bohaterowie. Trochę zabrakło mi pewnej dawki psychologi. Autor zbyt szybko leci do przodu, nie robiąc przystanków między walką a odczuciami poszczególnych postaci. Ich problemu poruszane są tylko powierzchownie, a wszystko zmierza do jatki i siekanki na koniec. Brak dokładnego zagłębienia się w problemy jakimi otoczony jest Arlen, Leesha i Rojer sprawia iż ich kłopoty nie są odczuwalne tak doniośle.
Zdecydowanie najlepszym momentem jest sam początek i przemiana Arlena. Potem tak jak mówiłem trochę zbyt szybko wszystko leci.
Następne tomy oczywiście przeczytam, bo mimo iż moim zdaniem druga część jest trochę gorsza, to całość zapowiada się całkiem nieźle.

---

„(..) czytanie książek i oprawianie ich to całe dwa, i to ogromne, okresy rozwoju. Z początku pomalutku uczy się człowiek czytać. Oczywiście nauka ta trwa wieki. Książkę rwie, szapie, brudzi, nie traktuje jej poważnie. Oprawa zaś świadczy o szacunku do książki, świadczy o tym, że człowiek nie tylko lubi ją czytać, lecz że traktuje ją poważnie.” Dostojewski Fiodor

Warto zakomunikować, że w czerwcu ukaże się kolejny tom Malowanego Człowieka pt. Pustynna Włócznia. Martwi jedynie fakt, że Fabryka Słów znowu połasiła się na kasę i z jednej książki zrobiła dwie...
Do tego w jednym z wywiadów Brett zapowiadał, że cała seria ma liczyć 5 tomów (w przełożeniu na Fabrykę Słów pewnie 10 ) Paranoja jeśli chodzi o to, co robi wydawnictwo.

---

„(..) czytanie książek i oprawianie ich to całe dwa, i to ogromne, okresy rozwoju. Z początku pomalutku uczy się człowiek czytać. Oczywiście nauka ta trwa wieki. Książkę rwie, szapie, brudzi, nie traktuje jej poważnie. Oprawa zaś świadczy o szacunku do książki, świadczy o tym, że człowiek nie tylko lubi ją czytać, lecz że traktuje ją poważnie.” Dostojewski Fiodor

Przeczytałem Pustynną Włócznię.
Historia Shar'Dama Ka świetna, bardzo mi się podobało. Z drugiej strony śmiesznie wypada te rozbicie księgi na 2 tomy przez wydawnictwo, bo rozdział o Rennie wypada tak z dupy i może się zdawać zapychaczem.

Drugi tom Pustynnej Włóczni, tak jak pozostałe, kończy się w najlepszym momencie.

Uważam, że seria całkiem ciekawa i przeczytałem obecnie wszystkie 4 tomy czekając na kolejne. Bardzo podoba mi się wątek Leshy oraz (nie ma się czemu dziwić) Arlena. Autor faktycznie nie "patosuje" bezlitośnie bohaterów.

Wyszedł mały zapychacz w postaci "Złoto Bryana i Wielki Bazar"

"Złoto Bryana i Wielki Bazar to opowiadania, które można potraktować zarówno jako dopełnienie dotychczasowych publikacji, ale również jako zachętę czy wprowadzenie do całości. Słów kilka na temat opowiadań. Obydwa traktują o przygodach Arlena Balesa – pokonanie śnieżnego demona czy pierwszy samodzielny kurs jako Posłaniec to tylko dwie z nich. Do tego sceny wycięte z pierwszych części, m.in. Pobita Brianne – mini opowiadanie, którego główną bohaterką jest Leesha. Tym razem odwiedza byłą przyjaciółkę, by ulżyć jej w dolegliwościach żołądkowych. Banalne? Nic bardziej mylnego, bo u Bretta nie ma banalnych tematów ani łatwych rozwiązań."

Zapewne mimo wszystko zakupie ta książkę, ale mam jeszcze 2 do przeczytania.

---