Aby zacząć rysować mangę, naprawdę nie trzeba wiele. Wystarczy na początek kartka papieru, ołówek i gumka, żeby stworzyć swoje pierwsze dzieło. Nie jest to dział dla mangaków, którzy za sobą mają już niejedną pracę, lecz dla tych, którzy raczej chcą poznać zasady prawdziwego rysunku. Więc na co czekać, zaczynamy (a pomagać mi będzie pierwszy tom Jak powstaje manga wydawnictwa Waneko).

Miejsce i przybory potrzebne do rysowania

To podstawa. Najlepiej znaleźć sobie miejsce, gdzie można by zmieścić swoją kartkę, ołówek i gumkę. Najlepiej by było gdyby takie miejsce posiadało jakieś krzesło (na podłodze ciężko się maluje). Zobaczcie w jakich warunkach pracował Akira Toriyama podczas tworzenia Dr. Slumpa: tutaj możecie zobaczyć, czego używał do rysowania swoich komiksów, a tutaj pracownię, w której tworzył.

Zasada perspektywy

Zasadą perspektywy możemy nazwać regułę, która mówi nam, że im coś jest dalej, tym wydaje się mniejsze. Każdy przecież o tym wie (a jak nie, to znaczy, że jest ślepy). Na rysunku taką zasadę przedstawia się przy pomocy linii pomocniczych (które na obrazkach pokazywane będą jako linia przerywana), które później można zmazać. Aby lepiej wytłumaczyć Wam tę zasadę, posłużę się rysunkiem nr 1. Gdy rysując jakiś obiekt (w tym wypadku trójkąt czerwony), chcemy narysować inny o takich samych rozmiarach, oddalony od niego (u nas trójkąt zielony), musimy najpierw ustalić, gdzie znajdować się ma linia horyzontu (dla przypomnienia to linia "łącząca" niebo z ziemią). Gdy już to zrobimy, umieszczamy na horyzoncie punkt (zbiegu), w którym przecinać się będą wszystkie linie pomocnicze. Od obiektu znajdującego się bliżej (trójkąt czerwony) prowadzimy linie pomocnicze do punktu zbiegu. Później już tylko rysujemy oddalony obiekt pomiędzy liniami pomocniczymi (patrz rys. nr 1). Jeżeli punkt zbiegu wychodzi poza kadr obrazka, narysuj go na oddzielnej kartce przyłożonej do tej podstawowej.

Zasada rysunku w mandze

Podstawową i chyba najważniejszą zasadą w komiksach japońskich jest rysowanie konturów postaci grubą kreską, natomiast tła cienką. Jednocześnie twórcy mang rysują postacie proporcjonalne (nie wliczając mang super deformed), co zmusza ich do ciągłego wyliczania liczby głów przypadających np. na korpus postaci. Ale zagmatwałem. Chodzi o zachowanie proporcji ciała w stosunku do wielkości głowy. Robi się to w następujący sposób:

• najpierw rysujemy głowę postaci (o której niżej),
• następnie mierzymy jej wielkość od brody do końca czaszki (np. palcami),
• później stosujemy się do przyjętych norm, czyli na poszczególne części ciała (w zależności od płci) przypada:

Gdy zastosujecie się do tych proporcji, Wasza postać będzie wyglądała realistycznie :) Jeżeli jednak chcecie rysować postacie komiczne, to mają one mniej więcej 3 głowy wzrostu (jedna na głowę, druga na korpus i trzecia na nogi).

Rysunek twarzy

Wszystko w rysunku da się przedstawić za pomocą prostych figur geometrycznych. Uważał tak Picasso, uważają tak też rysownicy ;) Twarz rysuje się przy pomocy zwykłego koła. Oczywiście na samym kole nie pozostajemy. Spróbuję Wam to wytłumaczyć na przykładzie rysunku twarzy Vegety.

Rysunek twarzy Vegety

Każdą twarz zaczyna się od narysowania koła, które określa wielkość czaszki naszej postaci. Od dolnej strefy koła rysujemy linie żuchwy. Przez powstałą w ten sposób całość rysujemy na środku linię wzdłuż, która określa środek twarzy i wszerz, na której znajdować się będą oczy. Można narysować również linię na wysokości ust.

Jeżeli ktoś rysuje twarz od boku, linia dzieląca twarz na pół umiejscowiona ma być pod takim kątem, w jaki skierowana jest twarz bohatera. Linia oczu i ust raczej się nie zmieni. Żuchwa zmieni kształt, gdyż widziana jest pod innym kątem.

Do powstałego zarysu twarzy możemy dorysować nos (pomiędzy liniami oczu i ust), oczy (na linii oczu) i uszy (mniej więcej na wysokości oczu), brwi i usta. To samo robimy z profilu, tylko pod innym kątem.

Dorysowanie włosów to drobnostka. Wystarczy mieć bujną wyobraźnię. W tym przypadku Vegeta ma długie, sterczące włosy. Z profilu wygląda to nieco inaczej.

Teraz wystarczy poprawić kontury i zmazać linie pomocnicze.

Kolorowanie to już inna historia :)

Na koniec

Przedstawione tutaj zasady to maksymalnie skrócone podstawy prawdziwego rysunku. Samo ich poznanie nie sprawi, że staniesz się artystą, ale pomaga w pracy. Żeby stworzyć coś naprawdę dobrego, trzeba posiadać także pomysł, a tego nie da się nauczyć (no chyba że rysujesz historię o superbohaterze). Słowem, aby stać się dobrym rysownikiem, trzeba bardzo dużo ćwiczyć. I nie mówię tego, bo tak wypada, tylko taka jest prawda. Akira Toriyama, gdy był młody, rysował rzeczy, o których marzył. Może Wy też spróbujecie?