Akira Toriyama jest autorem Dragon Balla. Wywiad ukazał się w amerykańskim magazynie Shonen Jump (wydanie styczeń 2003) i został podzielony na kilka części.

Styl

W jakim byłeś wieku, kiedy zacząłeś rysować? Jakiego rodzaju rzeczy rysowałeś?

Zacząłem kopiować rysunki innych mangaków, kiedy miałem pięć lat. Jednak dopiero kiedy miałem 22 lata, zacząłem rysować historie ze scenariuszem.

Jakie są twoje artystyczne inspiracje?

Do 10 roku życia byłem zagorzałym fanem oglądania anime, potem moje zainteresowania przeniosły się na mangi. Sądzę, że największy wpływ wywarły na mnie prace Osamu Tezuki i Walta Disneya, które oglądałem w owym czasie, takie jak Tetswan Atom i 101 dalmatyńczyków.

Jak stałeś się mangaką?

Dostarczyłem historię na comiesięczny konkurs dla amatorskich twórców w Weekly Shonen Jump. Nie wygrałem, ale później zwrócił na mnie uwagę jeden z redaktorów (Kazuhiko Torishima, obecnie starszy wydawca Weekly Shonen Jumpa) i po rocznej nauce stałem się profesjonalistą.

Masz niesamowitą zdolność do rysowania wszystkiego w świecie w swoim odmiennym, niepowtarzalnym stylu. Czy często używasz materiałów pomocniczych do rysowania różnych obiektów, miejsc lub przedmiotów?

Do rysowania miejsc prawie nigdy nie używam takich materiałów, ale do rysowania obiektów, na przykład jeśli jest określony model samochodu, który chcę narysować, używam książki jako punktu odniesienia.

Jakiego typu materiałów do rysowania używałeś w Dragon Ballu? Jakich używasz obecnie?

Nie jestem pewien, czy określone rodzaje są dostępne w USA, ale w Dragon Ballu używałem G-pens (wszystkich rodzajów tego wiecznego pióra), papieru Kent (tekturopodobny papier wyrabiany w Japonii), wodoodpornego atramentu i barwnego atramentu do kolorowania. Dzisiaj do kolorowania używam Macintosha.

Dragon Ball

Jak rozplanowywałeś swoją pracę nad Dragon Ballem pomiędzy 1984 a 1995 rokiem?

Większość mang w Japonii jest rysowanych w formacie shūkan (czyli wychodzących co tydzień), więc co tydzień rysowałem jeden epizod. Ale dla mnie to tempo było naprawdę za duże i nie lubiłem go.

Dragon Ball z serii komediowej rozwinął się w kierunku akcji. Czy sądzisz, że twój styl zmienił się podczas tego procesu?

Nie byłem tego szczególnie świadomy, ale mój styl uległ zmianie. Ale i tak ponad wszystko lubię rysować głupie, absurdalne komedie.

Słyszałem, że wiele wątków w Dragon Ballu, było zainspirowanych przez listy od czytelników, czy to prawda, a jeśli tak, to czy możesz nam dać konkretny przykład?

Tak, to prawda, na przykład Vegeta. Pojawił się jako czarny charakter, ale jako że stał się bardzo popularny, został na stałe w serii.

Dragon Ball wpłynął na wiele gier i mang. Skąd wziąłeś pomysły na ataki, które pojawiły się w Dragon Ballu, takie jak Kamehameha i inne ataki ki?

Ki było używane w Chinach od prastarych czasów, ale powinno ono być bezkształtne i niewidzialne. Jednakże w mangach, żeby uczynić je łatwiejszymi w odbiorze, niezbędnym było nadać im kształt. Dla Kamehamehy opracowałem wiele różnych póz i sam wybrałem tę, którą uznałem za najlepszą.

[...]

Jaka jest twoja ulubiona walka z Dragon Balla?

Nie pamiętam dokładnie, ale prawdopodobnie będzie to bitwa z Piccolo.

Hobby

Słyszałem, że jesteś fanem Jackie Chana. Który film Jackie Chana lubisz najbardziej?

Pijany mistrz (ang. Drunken Master), czyli pierwszy. Gdybym nie obejrzał tego filmu, nigdy nie stworzyłbym Dragon Balla.

Czy jesteś fanem wrestlingu? Pytam, ponieważ w Dragon Ballu jest kilka postaci, które walczą w tym stylu, na przykład Mr. Satan.

Nie jestem fanem wrestlingu.

Jakie są twoje pasje? Jak spędzasz swój wolny czas?

Obecnie mam dużo różnych hobby, ale najwięcej czasu poświęcam sklejaniu modeli. W szczególności kocham modele wojskowe.

Słyszałem, że Dragon Ball był zainspirowany zwłaszcza podróżą do Chin [być może powinno tu chodzić raczej o chińską powieść Wędrówka na Zachód]. Które z miejsc zapamiętałeś najlepiej? Czy dużo szkicujesz podczas podróży?

Byłem w wielu miejscach, ale Australia, z jej bardzo przyjemnym zrównoważeniem między miastami a pięknymi naturalnymi obszarami, poruszyła mnie bardzo mocno. Raczej nie szkicuję nic podczas podróży.

Toriyama dzisiaj

Słyszałem, że na nowo kolorujesz, a może nawet rysujesz części Dragon Balla dla Perfect Edition [drugie wydanie mangi DB]. Jak to jest rysować Son Goku i resztę po raz pierwszy od tak długiego czasu?

Nie przerysowuję żadnych bieżących mang, ponieważ zacząłbym się czepiać każdego szczegółu. Tworzę tylko nowe okładki. Rysując to ponownie po tak długim czasie, odczuwam bardzo skomplikowaną mieszankę emocji, kombinację nostalgii i uczucia, że nie chcę już więcej rysować Dragon Balla.

Dragon Ball został przetłumaczony na wiele różnych języków z całego świata. Wydaje się, że ma bardzo uniwersalny urok. Jak się czujesz, będąc tłumaczonym na coraz więcej języków?

Oczywiście jestem z tego bardzo zadowolony, ale nadal staram się żyć tak, jak żyłem zawsze, bez specjalnego rozmyślania nad tym faktem.

Nad jakimi projektami lub mangami aktualnie pracujesz?

Obecnie odstąpiłem trochę od rysowania mang. Uczę się rzeczy, które zawsze chciałem robić, takich jak projektowanie i ilustracje do książek.

Co chciałbyś przekazać swoim amerykańskim fanom?

To, że ludzie w odległej Ameryce są fanami Dragon Balla, naprawdę sprawia, że jestem szczęśliwy. Sposób tworzenia komiksów w Japonii jest bardzo gorączkowy, ale to się także opłaca, ponieważ dzięki temu możliwe jest tworzenie historii i rysunków całkowicie samemu. Umożliwia to oddanie swojej osobowości. Jeśli ta idea trafia do ciebie, zachęcam cię do tworzenia swoich własnych mang. Ponieważ ludzie, którzy potrafią rysować takie mangi, które Amerykanie pokochają, są Amerykanami takimi jak ty.