Dragon Ball

Każdy fan Dragon Balla który jest w posiadaniu Sony PlayStation 2 na pewno niecierpliwił się nadejścia nowej gry dotyczącej słynnej mangi Dragon Ball. Gdy na rynek trafiło Dragon Ball Z Budokai 3, od razu zajęło spokojnie miejsce w pierwszej dziesiątce najpopularniejszych gier na platformę Sony PlayStation. Jej poprzedniczki, też nie były najgorsze, wręcz przeciwnie, oddawały graczowi to co chciał. Ale trzecia odsłona tej gry to już całkiem inna bajka... Otóż firma Bandai, która już od sporego czasu zajmowała się grami dotyczącami Dragon Balla (m.in. stworzyła "Legend Of Super Sayan-jin", która w 1992 darzyła się wielką popularnością) stworzyła coś czego nikt nie powtórzy. Jest to gra oddająca więcej, niż to co człowiek oczekuje. Poukrywane postacie, niewiarygodne przemiany, zadziwiające "super" ataki i wiele innych urozmaitości. Zacznijmy od przedstawienia gry.

W menu głównym są dwa tryby, w których można kierować postaciami, a poza nimi Skill Shops (można tam kupować za zdobyte pieniądze kapsułki z nowymi umiejętnościami) i Options, Duel i Practice. Pierwszy tryb to Dragon Universe. Tam wybieramy sobie jedną z podstawowych postaci (m.in. jak Vegeta, Son-Goku, Kuririn...) i rozpoczynamy podróż po świecie Dragon Ball. Na mapce są przedstawione czerwone punkty, do których trzeba się kierować, by walczyć z wrogiem. Gdy już się go pokona, zwiększają się levele naszego bohatera. A tym samym ukazuje się nam nowy czerwony punkcik do którego trzeba się kierować... Od tego Mode zależy przyszłośc tej gry. W tym trybie są poukrywane postacie, aby je zdobyć trzeba po każdej stoczonej walce przeczesać teren po pare razy, na początku staje się to nudne, ale z czasem, gdy zdobywamy coraz to bardziej tajemnicze postacie (np. Brolly, Cooler - występują w filmach kinowych) gra coraz bardziej wciąga. Można w tym trybie także szukać 7 Smoczych Kul, dzięki którym możesz wykorzystać jedno z trzech ukazanych na ekranie życzeń. Po przejściu tego trybu wszystkimi 11 charakterami otwiera nam się nowy tryb - Dragon Arena, ale o tym później. Teraz przejdźmy do słynnego "Tenkaichi Budokai". W tym trybie są dostępne trzy stopnie trudności. Ale tylko na pierwszym poziomie można wygrywać pieniądze potrzebne do kupna "skillsów". W tym trybie mamy na początku gry 15 postaci, a wszystkich jest 38, oczywiście trzeba je oblokować (38 licząc bez fuzji). Następnym bardzo interesujacym etapem gry to właśnie Dragon Arena. Tam masz do wyboru wszystkie postacie jakie odblokowałeś. Nie jest to zwykła walka, tylko chodzi tu o podwyższanie leveli i rozgryzenie zagadki oo siedzących tam dwóch postaciach (Saibamen, Cell Junior). W trybie Practice są dwie opcje: Practice (możesz sobie ćwiczyć ciosy i wykonywać nowo odkryte ataków) i Training (gdzie uczysz się podstawowych umiejętności jakie powinien znać gracz). Duel to oczywiście nic innego jak bicie się z kolegą obok, lub z przeciwnikiem, którego prowadzi komputer.

Wiecie pewnie sami, że grafika bardzo wpływa na grę, tu nie mamy się czym martwić. Grafika jest zrobiona starannie, producenci z Bandai postawili na grafikę 3D, ale animowaną, można nawet powiedzieć w stylu mangi. Wszystko po to, byśmy poczuli to co zawsze widzieliśmy wpatrzeni w telewizję, gdy leciało anime z serii Dragon Ball.

Muzyka zbytnio nie odgrywa tu większej roli, nie słychać jej za bardzo, ale odgłosy przeciwników, kiedy dostają baty, słychać bardzo wyraźnie. Jest to wielką cechą tej gry.

Teraz troszkę o atakach. Więc zacznijmy od zwykłych, czyli kop i pięść. Poza tymi atakami mamy do czynienia ze zwykłym puszczeniem powera siły ki, a także super atakami (Kamehameha, Big Bang Attack, Masenko). Lecz po każdym ataku zmiejsza nam się pasek z siłą Ki, ale zawsze można się ukryć na końcu areny i troszkę podładować energię, by móc płynnie działać, teleportować się w przypadku nieoczekiwanego ataku i szybko unikać ciosów, aby potem zadać swój. Następny silny atak to Dragon Rush, polega on na tym by skumulować w sobie energię wciskając wszystkie guziki na padzie i ponownie przywalić we wroga. On jest oszołomiony i animacja bierze się do roboty. Czyli mamy trzy próby atakowania, ale za każdym razem przeciwnik może nasz wyłapać wciskając ten sam przycisk co my, wtedy robi unik i pokazuje się słowo DEFENSE. Ale jeśli uda nam się go zaatakować tym sposobem zabiera mu to sporo energii. A teraz najlepsze, czyli Mega Atak. Polega on, także na skumulowaniu energii w sobie i uderzeniu w przeciwnika, następnie leci automatycznie walka animacyjna, a ty musisz zręcznościowo działać, jeżeli ci się uda to miej pewność, że przeciwnik upadnie na kolana. Lecz niestety po tym uderzeniu traci się wszystkie paski Ki. Poza atakami są fuzje i przemiany, które trzeba, także zdobyć. Przemiany są od Kaioken, aż do Super Saiya-jin 4. Fuzje wyglądają następująco: Gotenks (także SSJ i SSJ3), Gogeta (także SSJ), Gogeta SSJ4, Vegetto (także SSJ), Kaiobito. Największe zdziwienie w grze to postacie, takie jak: Brolly, Cooler, Metal Cooler, Mecha Frezer, Supreme Kai, Videl, Hercule (myślałem, że po pierwszej częsci odpuszczą sobie go), 3 formy Buu + 3 fuzje (z Son-Gohanem, Gotenksem, Piccolo - bardzo interesująca postać w tej grze), Cell Jr.

Bandai zaczerpnęło pomysły z filmów kinowych, co jest bardzo dobrym pomysłem. Podsumowując gra jest bardzo dobra i nie nudzi się nawet po 30 godzinach nonstop grania. A takie gry, przecież każdy chce. Nawet człowiek, który nie wie co to Dragon Ball po zagraniu w tę grę będzie miał cheć do poznania tej historii. Gra warta ostatnich oszczędności. Serdecznie polecam!

Plusy:
- świetnie zrobione postacie
- płynna animacja
- świetnie rozbudowane walki
- wątek kinowy
- urozmaicenia
- odgłosy przeciwników
- dużo trybów
- szybko się nie nudzi

Minusy:
- mało muzyki
- bardzo trudna
- 100% ukończenia gry jest prawie niemożliwe

Grafika: 10/10
Grywalność: 10/10
Animacje: 9/10
Muzyka: 9/10
Walki: 10/10
Ogółem: 48/50

Firma: Bandai
Rok produkcji: 2004

Autor: eMate