» Happy end czy może niekoniecznie?

Jak w temacie.Jakie wolicie zakończenia?Happy endy,czy raczej smutne zakończenia?
W moim przypadku różnie bywa. Są anime,w których happy endy podobają mi się,a w niektórych nie wyobrażam sobie,by anime kończyło się szczęśliwie.
Przykład? Wolf's rain. Jakoś mi się nie widziało zakończenie:

gdzie Kiba z resztą wilków szczęśliwie docierają do raju.Absolutnie. To byłoby naciągane na maxa- anime pokazało,że tylko Kiba może się tam dostać. Nie, temu anime nie było przeznaczone mieć happy end

---

[img][/img]
,,Nie możesz poświęcić życia za ukochaną osobę, musisz żyć ,by jej chronić"
,,W świecie ninja ci, co łamią zasady są śmieciami. Ale ci, co porzucają swoich przyjaciół są gorsi niż śmiecie"
[http://yog-sothoth.tanuki.pl/main/licznik/byczusia/250x50.png]
,,Bo jeśli głupotą jest obrona życia
Będę głupcem do ostatniego dnia"

Do jednych opowieści szczęśliwe zakończenia pasują, do innych nie. Najgorsze jest, jeśli zakończenie jest bezsensowne bądź niespójne z opowieścią. Bardzo fajne są też zakończenia słodko-gorzkie - gdzie wszystko teoretycznie kończy się dobrze, ale bohaterom przyszło zapłacić za to wysoką cenę.

---

"Dom jest tam, gdzie ktoś o Tobie myśli"
"Ore to koi, onna"
"Even though I'm worthless... thank you... for loving me...!"


kirin.pl

No... najgorzej jest jak bezsensownie się skończy seria, to znaczy autor nie ma pomysłu. Z kolei złe muszą pasować do klimatu np. High school of death. Nie pamiętam zakończenia dokładnie, ale dobrze sięnapewno nie zakończyło. School Days też się źle skończyło dla głównego bochatera, że tak dodam. Nie rozumiem Clio czym są zakończenia słodko-gorzkie - podaj przykład na podstawie jakiejś serii oraz definicję pojęcia, bo nie rozumiem metafory XD

Przyłączę się do głosów powyżej, nie ma nic gorszego jak zakończenie niedostosowane do klimatu całej serii i ogółu wydarzeń. Osobiście wolę zakończenia smutne, ponieważ są częściej lepiej pokazane niż happy ends. Optymistyczne końcówki często są robione na siłę, sztuczne i niepasujące do całych serii, byle by tylko powiedzieć, że żyli długi i szczęśliwie...nuda. Wolę smutne zakończenie z nutką nadziei, niż usilne uszczęśliwianie każdego.

Ktoś nie chce drobnych spoilerów, to niech nie czyta.

Miyu napisał(a):

Optymistyczne końcówki często są robione na siłę, sztuczne i niepasujące do całych serii, byle by tylko powiedzieć, że żyli długi i szczęśliwie...

We wspomnianym Wolf's Rain było na odwrót. Parę dodatkowych odcinków, by uśmiercić wszystkich, byle jak najszybciej, bo tylko 4 odcinki mieli. Tak, happy endu mieć nie mogło, ale mogło też nie mieć żadnego zakończenia rozwiązującego fabułę (w sensie obyłoby się bez tych 4 odcinków wydanych dopiero na DVD). Przynajmniej dla mnie.

A opis Clio o zakończeniu słodko-gorzkim pasuje doskonale do Code Geass i Leloucha, ale pewnie nie miała tego na myśli, bo go nie lubi

W anime High School of the Dead nie ma żadnego zakończenia (fabuła urwana i wszystko możliwe przed bohaterami), a manga, której nie znam w ogóle, pewnie skończy się dobrze.

Generalnie wolę szczęśliwe zakończenia. Ale jeśli umiera np. główny bohater i ma to odpowiednią otoczkę, to nie mam nic przeciwko. I ewentualnie brak zakończenia niż fillerowe badziewie wymyślone naprędce.
Przy czym najgorsze są serie urwane w środku konkretnej akcji (07-Ghost, Hakuoki 1, Code Geass 1). O ile te dwie ostatnie mają kontynuacje i to urwanie nie przeszkadza, to pierwsza nie ma i jest słabo.

---

Regulamin Forum | AnimePhrases ~ cytaty z anime i mang | MAL | Twitter · YT

A opis Clio o zakończeniu słodko-gorzkim pasuje doskonale do Code Geass i Leloucha, ale pewnie nie miała tego na myśli, bo go nie lubi

Pewnie, że nie lubię. Uważam, że Lelouch powinien był skończyć jak Light, a nie jak bohater. Tfu!

Skoro o tym mowa, zakończenie Death Note jest genialne. Smutne pewnie dla fanów Lighta, ale generalnie bardzo odpowiednie i jedyne słuszne.

Słodko-gorzkie - nie będę podawać przykładów, bo nie chcę spojlerować. Ale np. takie, gdzie wojna czy konflikt, które były główną osnową akcji, kończą się zwycięstwem protagonistów, jednak na końcu ktoś (albo więcej ktosiów) ginie i nie ma możliwości tego żyć w nowym, lepszym świecie, albo w ogóle ginie większość głównych bohaterów, jednak wydźwięk tego jest pozytywny. Słodko-gorzkie czyli takie, gdzie obok radości jest smutek. Nie ma zupełnej euforii, są także łzy. Myślę, że takie zakończenia częstokroć poruszają jeszcze bardziej niż zupełnie smutne.

---

"Dom jest tam, gdzie ktoś o Tobie myśli"
"Ore to koi, onna"
"Even though I'm worthless... thank you... for loving me...!"


kirin.pl