Mam na myśli rozmowę Naruto z Yondaime. Z drugiej strony to wszystko powiedziane jest tak... prosto, naturalnie i otwarcie. Fajnie byłoby przeczytać ten rozdział w postaci czysto pisanej - z pewnością w ten sposób klimat byłby jeszcze mocniejszy. Uwielbiam czytać takie rzeczy. A jak zostanie to przedstawione w anime? Aż się chyba zaczynam rozmarzać...
Do rzeczy. Naruto rozbraja: Nie wiem, czy się cieszyć czy smucić. oraz Poradzę sobie, jestem synem Czwartego. Jest tak rozkoszny, że bardziej niż kiedykolwiek chce się go przytulić
Bo to jest naprawdę słodkie: Naruto z okrzykiem Tatoooo...! i cały zapłakany rzuca się niczym trzyletni brzdąc w objęcia rodzica, a rodzic pyta z konsternacją: Ile ty masz lat?
Co zaś do rozmowy na tematy bieżące - jakże Minato pięknie to w kilku słowach streścił i wskazał na samo sedno: na Madarę (choć nie zna jego tożsamości) i na kontrolowanego Paina. A jakże brutalniej zabrzmiały słowa: jak długo będzie istnieć miłość, tak długo będzie nienawiść. Przyznam szczerze i z samego serca - nie podoba mi się to i nie zgadzam się z tym, i nie zamierzam akceptować.
Naruto zupełnie zagubiony w tym wszystkim. Co ja mam zrobić? I znów rozbrajające słowa Minato: Wierzę w ciebie. Wszyscy rodzice wierzą w swoje dzieci. A ja wierzę, że Naruto właśnie miłością ocali wszystkich. Oczywiście, z całym szacunkiem, do Sailor Moon trochę mu brakuje, ale w gruncie rzeczy bardzo niewiele (a po oiroke no jutsu to już w ogóle...) - pisałam przy innej okazji, że żaden z bohaterów/ek m&a nie kojarzy mi się z Sailor Moon tak mocno jak właśnie Naruto. I jest to, rzecz jasna, najbardziej pozytywne skojarzenie, jakie może istnieć.
Myślę, że Pain nie ma szans. I mam - jednak - nadzieję, że Naruto pokaże mu właściwą drogę. Bo przecież oni wszyscy mądrzy mają rację: zabijaniem nie zaprowadzi się pokoju. Nie chcę oglądać Naruto zabijającego Paina, chcę zobaczyć Paina rozumiejącego samo sedno.
19.03.2009, 20:13
Jeśli przemiana z czterema ogonami tak mocno uszkodziła jego zdrowie, to czemu teraz po ośmiu, kiedy jego ciało dosłownie zniknęło Naruto jest w najlepszej formie?
Za to go zreszta cenie - ze akcja nie leci na leb na szyje. Jednoczesnie nie uwazam, by akcja toczyla sie za wolno - chyba tylko w przypadku scen i epizodow czysto batalistycznych. Pamietam, ze poczatkowe rozdzialy, obrazujace atak Paina na Konohe, szybko mnie zaczely nudzic, bo glownie sie w nich bito... Kiedy jednak fabula rozwinela sie o motywy filozoficzne i doszla do samego sedna walki, wowczas znow zrobilo sie wciagajaco.
