» Najsmutniejsza chwila

Najsmutniejsze dla mnie było, jak Goku wracał do domu po rzeczy, żeby zacząć trening u "Genialnego Miszcza".

---

"...nie pasuję do tej pedalskiej sztafety... “

Gdy Piccolo poświęca się , aby uratować Son Gohan przed Nappą

---

Moje życie to Dragon Ball.

Łzy rozpaczy w oczach bezsilnego Vegety, gdy zdał sobie sprawę,że nie zdoła pokonać Freezy,że nie zdołał stać się Super Saiyaninem i stracił wolę walki.Bardzo smutny moment.

Pozdrawiam

---

Jezeli wiara w drugiego czlowieka, ktorego ma sie przed oczami jest naiwnoscia, to jak nazwac wiare w Boga, ktorego nikt nigdy nie widzial...???

Najsmutniejsza chwila hmm muszę pomyśleć, gdy Vegeta żegnał się z małym Trunksem i poświęcił swoje życie aby pokonać Bubu. łzy miałam w oczach wtedy.
Gdy Bulma i Czczi dostały wiadomość od Songa, że vegeta i Songochan nie żyje Bulma tak strasznie płakała .

Ryczałam jak bóbr kiedy Piccolo oddał życie by ratować Son Gohana przed Nappą. Chyba wtedy polubiłam tak całkiem całkiem Szatana.

No i oczywiście kiedy Vegeta oddaje życie w walce z Buu. Sam fakt, że taki wielki wojownik dumny i butny, odczuwa 'miłość'. W końcu to w imię uczuć postanawia zginąć.

Za serce chwytały też momenty kiedy Vegeta zdawał sobie sprawę ze swej bezsilności, z tego że nie jest w stanie dorównać Goku.

Mi to ukwila scena jak Songo w DB walczyl z Piccolo Daimao jak jeszcze nie byl mlody tylko stary przed odmlodzeniem przez smoka wtedy ryczalem jak bobr jak zobaczylem ze Songo przegrywa i moze zginac a tak to jak Songo poswieca zycie w w walce z Radimem. Jak Vegeta sie wysadza w walce z Bu Bu,Piccolo jak oslania Gohana przed Nappa

Ja myślałem że się popłaczę na samym końcu mangi DB niby dobrze się kończy ale płakałem że to już koniec nie będzie takiego klimatu ,,a co teraz będzie...'' za każdym razem kiedy czytam lub oglądam leci mi łezka. A to że ktoś umiera to w DB normalne

Mój odcinek przy którym ryczałam to ten gdzie Vegeta rozmawia z Truniem potem się wysadza . Normalnie nie wytrzymałam . Te słowa , w ogóle to naprawdę jest super .

---

http://www.youtube.com/watch?v=FukllHZqQn8

Taak. Zdecydowanie, bezsilność Vegety i ostatnie tchnienia, wykorzystane, aby błagać Goku, o pomszczenie rasy Sajan. Za każdym razem porusza mnie ten rwący i łamiący się głos. Te łzy kapiące na ziemię (namek ).
Na pewno więcej zgonów by mnie poruszyło, gdyby nie ta ciągła świadomość istnienia Smoczych Kul. :I

Piccolo żegnający się z Son Gohanem, gdy miał poświęcić życie w celu zniszczenia Smoczych kul i przywrócenia porządku, to było wzruszające.

Poza tym dodałbym jeszcze walkę z Komórczakiem, od momentu, w którym do walki wystawiony zostaje Son Gohan.

Pozdrawiam