» Ostatnio czytane

Sonea wiele nauczyła się w Gildii Magów. W ciągu ostatniego roku Regin dał jej spokój, a pozostali nowicjusze zaczęli traktować ją z niechętnym szacunkiem. Dziewczyna nie może jednak zapomnieć tego, co widziała w podziemnej komnacie Wielkiego Mistrza Akkarina, ani też ostrzeżenia, że odwieczny wróg Kyralii obserwuje czujnie Gildię.
W miarę jak Akkarin ujawnia coraz więcej swojej wiedzy, Sonea przestaje być pewna, komu ufać ani czego bać się najbardziej. Czy prawda może być aż tak przerażająca, jak przedstawia ją Wielki Mistrz? A może jest to podstęp, mający skłonić ją do uczestnictwa w jego mrocznych intrygach?

Trzeci tom Trylogii Czarnego Maga równie wciągający jak poprzednie części i równie za szybko przeczytany. To po prostu niewiarygodne jak szybko można czytać książki, które ci się podobają.

Książka pokazuje dalsze losy Sonei, Wielkiego Mistrza, Lorlena, Rothena i innych w tym samym układzie "punktów widzenia": Sonea Rothen Lorlen, następny rozdział: Cery Dannyl Sonea, następny rozdział...
W Imardinie coraz częściej dochodzi do morderstw, z którymi Złodzieje muszą jakoś sobie poradzić a nie specjalnie im to wychodzi. Sonea dalej się uczy jak na nowicjuszkę przystało, poznaje też coraz więcej odpowiedzi na dręczące ją pytania, co prowadzi do swoistego przełomu na sposób w jaki patrzy, na niektóre poczynania Gildii a nawet Kyralii. Zakończenie: cóż, przykro mi z powodu bohatera, naprawdę chciałabym żeby skończyło się "lepiej", ale z drugiej strony jest nadzieja na kontynuację (w I tomie Trylogii Zdrajcy 'Misja Ambasadora', której przyznano Bestsellera Empiku w kategorii 'fantastyka').

Tak więc, zachęcam do przeczytania bo warto

Pozdrawiam

---

brokat schów.

Przypominam, że ten temat nie jest w Ustępie.
SoheiMajin Gotenks

---

"I wówczas, jakby dla ostatecznego i nieodwołalnego pchnięcia mnie do upadku, zjawił się duch Przekory. Filozofia nie zdaje sobie żadnej z tego ducha sprawy. A jednak wieżę w to święcie, jak w istnienie własnej duszy, że przekora jest jednym z pierwotnych popędów ludzkiego serca - jedną z niepodzielnych, pierwiastkowych władz lub uczuć, które nadają kierunek charakterowi danego człowieka. Któż, popełniając czyn niedorzeczny lub nikczemny, nie dziwił się po stokroć tej prostej oczywistości, iż wiedział, że winien go był nie popełniać? Czyż pomimo doskonałości naszego rozsądku nie mamy nieustannych zakusów do naruszania tego, co jest Prawem, dla tej po prostu przyczyny, iż wiemy właśnie,że jest to - Prawo?"
Edgar Allan Poe "Czarny Kot"

J.R.R. Tolkien - Silmarillion

---

Sometimes baby
We make mistakes
Dark and hazy
Prices we pay

Przeczytałem ostatnio "To nie jest kraj dla starych ludzi" Cormaca McCarthy'ego i nie powiem, książka wciąga. Przede wszystkim ze względu na klimat starego Meksyku i postać szeryfa warto ją przeczytać. Ale mam jedno ale. Czytałem również "Drogę" tegoż autora (zgarnęła Pulitzera) i po tych dwóch lekturach, nadal nie rozumiem tak wielkiego zachwytu nad tym autorem i jego nominacji do nagrody Nobla. Dla porównania, kilka dni temu machnąłem "Pornografię" Gombrowicza i nijak w wymiarze ideowym, nie mógłbym zestawić książek jednego autora z drugim. "Droga" pod względem czysto literackim może być rzeczywiście lepsza od "To nie jest...", bo przyjmuje inny styl, traktuje o poważniejszym problemie, inaczej jest skonstruowana etc. Ale mimo wszystko nie widzę tu tego arcydzieła, o którym tak wielu mówi.
A mój główny zarzut jest taki: po przeczytaniu "Drogi" jestem w stanie wymienić od ręki, co najmniej kilkanaście tytułów, które są imo lepsze i na jakiekolwiek nagrody bardziej zasługują.

---

„(..) czytanie książek i oprawianie ich to całe dwa, i to ogromne, okresy rozwoju. Z początku pomalutku uczy się człowiek czytać. Oczywiście nauka ta trwa wieki. Książkę rwie, szapie, brudzi, nie traktuje jej poważnie. Oprawa zaś świadczy o szacunku do książki, świadczy o tym, że człowiek nie tylko lubi ją czytać, lecz że traktuje ją poważnie.” Dostojewski Fiodor

Wczoraj uporałem się z książką będącą od kilku ładnych lat moim nemesis - W. Faulkner "Absalomie, Absalomie". Jest to o tyle dokonanie, że brałem ją ze sobą w każdą przeprowazkę, zaczynałem chyba z 20 razy, a zawsze coś stawało na drodze, tak że już prawie straciłem nadzieję że kiedyś skończę.

---

"I wówczas, jakby dla ostatecznego i nieodwołalnego pchnięcia mnie do upadku, zjawił się duch Przekory. Filozofia nie zdaje sobie żadnej z tego ducha sprawy. A jednak wieżę w to święcie, jak w istnienie własnej duszy, że przekora jest jednym z pierwotnych popędów ludzkiego serca - jedną z niepodzielnych, pierwiastkowych władz lub uczuć, które nadają kierunek charakterowi danego człowieka. Któż, popełniając czyn niedorzeczny lub nikczemny, nie dziwił się po stokroć tej prostej oczywistości, iż wiedział, że winien go był nie popełniać? Czyż pomimo doskonałości naszego rozsądku nie mamy nieustannych zakusów do naruszania tego, co jest Prawem, dla tej po prostu przyczyny, iż wiemy właśnie,że jest to - Prawo?"
Edgar Allan Poe "Czarny Kot"

Skończyłem niedawno "Solaris" Lema i dosłownie przed chwilą "Paradyzję" Janusza A. Zajdla.
Pierwsza z tych książek jest rzeczywiście tak dobra jak o niej mówią i nie tylko w środowisku fantastyki naukowej, ale ogólnie. Mnogość problemów w niej podejmowanych, takich jak religijność czy granice ludzkiego poznania, sprawia, że jest to lektura wartościowa.

Co do Zajda, to przedstawia on obraz klasycznej antyutopii w stylu Orwella czy Huxleya. Paradyzja jest planetą, na której monitoring, podsłuchy i stała inwigilacja są wszechobecne. Mieszkańcom tego miejsca wmawia się, że to dla ich bezpieczeństwa, ponieważ źli i przebiegli ziemianie, mogą chcieć sabotować ich system. W ogóle stykamy się tu z problemem uprzedmiotowienia jednostki, ograniczenia jej swobód, wywyższenia dobra ogółu nad prawo do wolności (chociażby słowa). Kłania się nam system komunistyczny, powstaje Orwellowska nowomowa (Zajdlowski "kolang"), tylko tym razem posługują się nią uciemiężeni, aby oszukać system. Wszystko to składa się na świetną książkę, która z pewnością nie jest tylko marnym odbiciem poprzedników ("Roku 1984" i "Nowego Wspaniałego Świata"), a hołdem złożonym w ich stronę i to jakże zacnym hołdem. Warto przeczytać.

---

„(..) czytanie książek i oprawianie ich to całe dwa, i to ogromne, okresy rozwoju. Z początku pomalutku uczy się człowiek czytać. Oczywiście nauka ta trwa wieki. Książkę rwie, szapie, brudzi, nie traktuje jej poważnie. Oprawa zaś świadczy o szacunku do książki, świadczy o tym, że człowiek nie tylko lubi ją czytać, lecz że traktuje ją poważnie.” Dostojewski Fiodor

Przeczytałem ostatnio 3 opowiadania Poego - Zabójstwo przy rue Morgue, Skradziony list i Czarny kot, bo ktoś mi podał. Dobra pożywka dla mózgu, szczególnie te dwa pierwsze.

---

Regulamin Forum | AnimePhrases ~ anime & manga quotes | MAL | Twitter · YT

Ostatnio połknąłem Dzieci Hurina, całkiem dobrze się czyta. Chociaż po przeczytaniu Silmarillionu i tak mamy już duży spoiler.
Niedawno zabrałem się za Jacka Komudę i swą przygodę z tym autorem zaczynam od Samozwańca

---

Sometimes baby
We make mistakes
Dark and hazy
Prices we pay

Samozwaniec, pozbawiony elementów fantastycznych, nie jest zły. Chyba na dniach ma się rozpocząć sprzedaż trzeciego tomu.

Skończyłem niedawno Grę Endera Carda. Fajne, miejscami zaskakujące, ale bez fajerwerków. A teraz siedzę nad Martwymi duszami Gogola.

---

„(..) czytanie książek i oprawianie ich to całe dwa, i to ogromne, okresy rozwoju. Z początku pomalutku uczy się człowiek czytać. Oczywiście nauka ta trwa wieki. Książkę rwie, szapie, brudzi, nie traktuje jej poważnie. Oprawa zaś świadczy o szacunku do książki, świadczy o tym, że człowiek nie tylko lubi ją czytać, lecz że traktuje ją poważnie.” Dostojewski Fiodor

Harry Potter i Komnata Tajemnic - z książek - o wiele lepsza niż film,
GTO 2 tom, Dragon Ball 6 tom, Dragon Ball SD rozdizały 1-3 i Dragon Ball Episode of Bardock rozdziały 1-2 - z mang

---

MyAnimelist
Warto posłuchać:
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7

Skończyłam właśnie czytać "Portret Doriana Graya" Oscara Wilde'a
Byłam na adaptacji tej powieści w kinie i jak zwykle-książka okazała się znacznie lepszym kąskiem;-)

---

Istnieją grzechy, których urok tkwi raczej w myśli o nich niż w samym czynie, triumfy dziwne, zadowalające raczej dumę niż namiętność, wzmagające tętno intelektualnej radości - radości znacznie intensywniejszej niż ta, jaką obdarzają czy mają możliwość obdarzyć zmysły.

Jestem właśnie po lekturze pierwszego tomu trylogii "Mroczne materie" Pullmana i już teraz mogę go z czystym sercem polecić fanom fantasy. Mam nadzieję, że część 2. i 3. zaskoczą mnie tak pozytywnie jak "Zorza północna"

---

Istnieją grzechy, których urok tkwi raczej w myśli o nich niż w samym czynie, triumfy dziwne, zadowalające raczej dumę niż namiętność, wzmagające tętno intelektualnej radości - radości znacznie intensywniejszej niż ta, jaką obdarzają czy mają możliwość obdarzyć zmysły.

Shiro No i jak Ci się podobał Silmarillion? Dla mnie to arcydzieło, większe nawet niż Władca Pierścieni no, ale zależy co kto lubi

Żeby nie było OT to powiem, że ostatnio czytnąłem sobie Czarodziejów Skrzydła Nocy z Serii Kruczy Dwór i jestem naprawdę mile zaskoczony bo mimo dość oklepanego początku dalej robi się naprawdę ciekawie;)

---

"Farewell, O twice beloved! A Túrin Turambar turun ambartanen: master of doom by doom mastered! O happy to be dead!"

J.R.R. Tolkien -"Silmarillion"

Znalazłam bardzo fajną stronkę http://lubimyczytac.pl/ksiazki/polka/5751/100-tytulow-bbc/1
wymienionych jest tutaj 100 książek jakie należy przeczytać przed śmiercią wg BBC
Część z nich zapewne każdy z nas zna.
Postanowiłam, że do końca przyszłego roku wszystkie nieznane mi powieści zostaną przeze mnie przeczytane.
Idąc nie po kolei jako pierwszą na ruszt wrzuciłam "Wichrowe wzgórza" Emily Bronte, która to książka doczekała się kilka adaptacji filmowych i cóż... lektura miła lekka i przyjemna, raczej dla kobiet;-)

---

Istnieją grzechy, których urok tkwi raczej w myśli o nich niż w samym czynie, triumfy dziwne, zadowalające raczej dumę niż namiętność, wzmagające tętno intelektualnej radości - radości znacznie intensywniejszej niż ta, jaką obdarzają czy mają możliwość obdarzyć zmysły.

East_Kaioshin napisał(a):

wymienionych jest tutaj 100 książek jakie należy przeczytać przed śmiercią wg BBC

Wyznania gejszy
Arthur Golden
Młoda japońska dziewczyna zostaje sławną gejszą i przeżywa wielką miłość. Jej niezwykła opowieść, pełna humoru, patosu i niezapomnianych charakterów, to głośny literacki debiut amerykańskiego pisarza,...

Zwątpiłem w tę listę. Inne pewnie też nie lepsze, ale większości nie znam.

---

Regulamin Forum | AnimePhrases ~ anime & manga quotes | MAL | Twitter · YT

Tu jest jeden wielki misz-masz dzięki czemu każdy znajdzie coś dla siebie.
I mów co chcesz, ale takie książki jak Władca Pierścieni, Wielkie nadzieje, Cień wiatru, Miłość w czasach zarazy to tytuły, które będę broniła zawzięcie. Generalnie umieścili tu bestsellery, więc zapewne znajdzie się parę mniej ambitnych dzieł.
Może ta lista bardziej Ci podpasuje: http://magdalenawojcicka.wordpress.com/nagro ... cia-wg-wp/ tym razem stworzona przez wp
Zabiorę się za nią w drugiej kolejności:)

---

Istnieją grzechy, których urok tkwi raczej w myśli o nich niż w samym czynie, triumfy dziwne, zadowalające raczej dumę niż namiętność, wzmagające tętno intelektualnej radości - radości znacznie intensywniejszej niż ta, jaką obdarzają czy mają możliwość obdarzyć zmysły.

East_Kaioshin napisał(a):

Tu jest jeden wielki misz-masz dzięki czemu każdy znajdzie coś dla siebie.

Ale ta lista ma chyba inne zadanie. Tak jak pisałaś, chcesz przeczytać wszystkie tamte książki, a nie tylko te "dla siebie". Wiadomo, że wiele z tam wymienionych się nadaje, ale inne nie i to one stanowią problem.

East_Kaioshin napisał(a):

Może ta lista bardziej Ci podpasuje

Jest znacznie lepsza, no, ale to tak się można wymieniać tymi listami, bo pewnie jest ich dużo więcej

---

Regulamin Forum | AnimePhrases ~ anime & manga quotes | MAL | Twitter · YT

East_Kaioshin napisał(a):

I mów co chcesz, ale takie książki jak Władca Pierścieni, Wielkie nadzieje

To pierwsze jak najbardziej
Co do tego drugiego, przytoczę fragment z pewnego filmu:
- O, co czytasz?
- "Wielkie nadzieje"
- No i jak?
- Miałem nadzieję, że będzie lepsze.."

---

"Farewell, O twice beloved! A Túrin Turambar turun ambartanen: master of doom by doom mastered! O happy to be dead!"

J.R.R. Tolkien -"Silmarillion"

A miałeś okazję czytać? Bo jeśli tak i Ci się nie spodobała, to cóż szanuję to, każdy ma swój gust, a jeśli nie to taki komentarz mnie mało obchodzi.
Jestem fanką Dickensa i takie tytuły jak własnie Wielkie nadzieje, Magazyn osobliwości etc. mają swój niepowtarzalny klimat.
Nie bronię ich bo tak trzeba a "Słowacki wielkim poetą był", tylko dlatego, że niosą niesamowity nastrój, któremu niewiele książek może dorównać.

---

Istnieją grzechy, których urok tkwi raczej w myśli o nich niż w samym czynie, triumfy dziwne, zadowalające raczej dumę niż namiętność, wzmagające tętno intelektualnej radości - radości znacznie intensywniejszej niż ta, jaką obdarzają czy mają możliwość obdarzyć zmysły.

Nie tyle co mi się nie spodobała, ale zachęcony bardzo dobrymi opiniami różnych ludzi o tej książce, miałem chyba po prostu zbyt wysokie oczekiwania. Ale nie uważam, że jest słaba czy coś, nic z tych rzeczy. Tylko nie wywarła na mnie jakiegoś ogromnego wrażenia, ot porządna, ale nie niesamowita

---

"Farewell, O twice beloved! A Túrin Turambar turun ambartanen: master of doom by doom mastered! O happy to be dead!"

J.R.R. Tolkien -"Silmarillion"