Żyła raz sobie mała, ruda, wredna, a zarazem piękna czarodziejka. Na drodze spotkała młodzieńca, który nie grzeszył inteligencją, chociaż miał jej na tyle dużo, by się w niej nie zakochać. Akcja nie ma określonego miejsca, ani czasu, przez co można zaklasyfikować te anime, jako baśń.
Slayers jest świetną komedią fantasy, zresztą przypominającą niejedną z gier RPG, patrząc na jej fabułę. Główną bohaterką jest Lina Inverse. Poznać ją można łatwo po bujnej, rudej czuprynie, czerwonawym ubraniu i oczywiście – pelerynie czarodziejki. Z pozoru wygląda na małą, rozwydrzoną, zwykłą 15-letnią osóbkę. Jej główną specjalnością jest Czarna Magia, chociaż po części zna się także na Białej. Poza tą zdolnością, stwierdzić jeszcze można, iż Lina Inverse jest osobą bardzo rozgadaną, w dodatku o żołądku bez dna. Jej kolejną pasją jest niezmierna chęć do posiadania wszelkiego złota i błyskotek. Jej główne i zarazem ulubione zaklęcie – Dragon Slave – potrafi zrównać wszelkie połacie terenu. Zręcznie puszcza także pomniejsze ataki – fireballe (często, jak ktoś ją wkurzy). Lina jest bardzo inteligentna i posiada wszelkie zdolności przywódcze.
Głównym towarzyszem w wyprawach Liny jest jej kompan – Gourry Gabriev, wysoki najemnik o blond włosach. Posiada jedną wielką wadę, która dyskwalifikuje go jako potencjalnego amanta – jest nierozgarnięty. Gourry jest pomocnym i uprzejmym człowiekiem, przez co nieumyślnie pomagając Linie Inverse, skazał siebie na tułaczkę z nią do miasta Atlas (zresztą nie tylko tam). Drugim (może i poważniejszym) błędem, który popełnił w czasie podróży, było pokazanie Linie swojego pięknego, legendarnego Świetlnego Miecza. Jest to słynny artefakt, o którym czarodziejka marzyła już od dłuższego czasu. Jednak po pewnym czasie ta dwójka zaczyna się przyjaźnić ze sobą, co nie oznacza do końca, że Gourry traktuje Linę, jako dorosłą osobę.
Aby więcej nie rozpisywać się na temat postaci, a jest ich niemało, napiszę z kim to jeszcze Lina i Gourry przeżywali wspólne przygody, m.in. z Zelgadisem (w 1/3 demon, w 1/3 golem i w 1/3 człowiek), z Aka Hōshi Rezo (zwanym również Czerwonym Kapłanem, który jest jednym z pięciu legendarnych mędrców), z Amelią Wil Tesla Seyruun, a także Nagą, która dla odmiany występuje tylko w filmach pełnometrażowych i w serii OAZ.
Slayers jest serialem pełnym akcji, który potrafi wkręcić dogłębnie widza. Nie ma tu przede wszystkim zbędnych dłużyzn, które zdarzają się nawet w dobrych seriach anime. Z odcinka na odcinek akcja ciągle nabiera tempa. Przy tym zwariowanym anime nie można się nudzić (za to zakochać się we wrednej, ale za to pięknej Linie). Co do animacji produkcji, to powiem szczerze, że do wygórowanych to ona raczej nie zalicza się – cóż, to tylko seria TV, ale i tak z przyjemnością się ją ogląda.
Jednym z głównych atutów tej sympatycznej serii jest wszechobecny humor, za którym większość powinna przepadać. Nie ma, to jak Lina krzykaczka. Następną sprawą jest muzyka. Co do niej, nie mam żadnych zastrzeżeń – pasuje do baśniowego klimatu. Rzadko zdarzało się (tak mi się może wydawało), że niektóre kawałki nie pasowały do danej chwili. Ostatnim elementem mojej recenzji są walki. Walki są niezwykle widowiskowe, głównie dzięki naszej Linie, która rozwala wszelkie potwory i inne monstra za pomocą swoich morderczych dział – głównie fireballi. Tak więc, stoją one na wysokim poziomie i jest co podziwiać.
Któż z nas powinien obejrzeć starych Lamersów? Oczywiście wszyscy, nie znalazłem żadnych, choćby najmniejszych przeciwwskazań. Chyba, że oglądają je dzieci o bardzo słabych nerwach. Myślę, że Slayers jest samonapędzającą się machiną – gdziekolwiek się pojawi, tam zbiera swoje grono fanów i zwolenników.
|
