Dragon Ball

Saiyanie się rozdzielili. Vegeta junior patrzy na to z determinacją na twarzy, gotując się do walki. W ich stronę udało się kilku ze słabszych Saiyan, nie potrafiących SSJ, o sile wynoszącej około 100.000 jednostek, czyli słabsi od juniora.

– Nie, junior! – szepnęła Bulma widząc, że Saiyanie się do nich zbliżają i wiedząc, że jej syn na pewno ich zaatakuje.

Vegeta junior przyjął pozycję gotowości do walki, tę której nauczył go Vegeta. Chwilę później trzech Saiyan zbliżyło się do nich. Ci Saiyanie są bardzo młodzi, są z pokolenia, które narodziło się już na Zandram i nie wiedzieli nic o tym, jak wygląda książę, więc widok juniora nie zrobił na nich najmniejszego wrażenia.

Junior ich zaatakował.

Dwóch pierwszych szybko zabił, ale trzeci uciekł, wrócił przed statek, gdzie nadal przebywał dowódca tego oddziału, Potomat.

– Co się stało? – spytał żołnierza Potomat.

– Jakiś młody wojownik zabił dwóch naszych, bez trudu! – powiedział żołnierz.

– Sprawdzę to! Pokaż mi gdzie! – powiedział Potomat.

Skierowali się do miejsca, gdzie znajdowali się Bulma z juniorem.

Potomat doznał szoku, gdy zobaczył młodego półsaiyana. Wyglądał jakby poraził go piorun.

– To niemożliwe! To nie może być on! – wymamrotał cicho Potomat. Żołnierz nie rozumie dlaczego jego dowódca doznał szoku widząc chłopca.