Dragon Ball

Spiker chwali finalistów 21 Tenkaichi Budōkai. Pasjonująca walka jednak trwa dalej. Jackie Chun atakuje Gokū, który skutecznie robi unik za unikiem. Po chwili łapie ogonem przeciwnika przewraca go i drapie po twarzy. Zdenerwowany Boski Miszcz postanawia użyć hipnozy. Usypia chłopca. Widzowie próbują obudzić młodego wojownika. Niestety ich próby na nic się przydają. Z całych sił robią co mogą także najlepsi przyjaciele – Bulma, Kuririn i Yamcha. Spiker zaczyna liczyć.

Wydaje się, że to koniec finału. Jackie Chun jest pewny swego. Sędzia dolicza do 9 sekund, w tej chwili jakaś myśl wpada do głowy Bulmy, bez wahania krzyczy z całych sił: "Gokū, obiad na stole!!". Son podnosi się i zaczyna biegać na ringu z pytaniem, gdzie podział się jego posiłek. Ogromne zdziwienie ogarnia Genialnego Żółwia. Widzowie wiwatują na cześć młodzieńca. Walka trwa dalej.

Gokū postanawia zakończyć ten pojedynek. Próbuje techniki Jan-Ken. Bez problemu jednak radzi sobie z tym jego przeciwnik, który zna każdy ruch tego ataku. Nasz bohater jest zdziwiony, ale na jego twarzy po chwili widać pewność siebie, co świadczy o tym, że ma jakiś plan. Przechodzi do kontrataku kolejny raz z Jan-Kenem. Zmienia jednak sposób wykonania i przeciwnik dostaje ostro w twarz. Kame Sen'nin podnosi się jednak, walka ciągle nierozstrzygnięta.

Odcinek zaczyna się od walki na słowa. Nagle Jackie Chun staje na baczność i stwierdza pewny siebie, że Gokū już przegrał ten pojedynek. Przed wykonaniem tajemniczej techniki opowiada, że ów atak był użyty po raz pierwszy w walce z dziadkiem Gokū – Son Gohanem.

Genialny Zółw zaczyna kumulować energię. Nagle w jego rękach ją widać. Wszyscy są zaskoczeni. Kame Sen'nin atakuje Bankoku Bikkuri Shō! Pocisk energii trafia w Son Gokū i unosi go w powietrze. Młody bohater strasznie jęczy z bólu. Przeciwnik ostrzega, że jak się nie podda, to zginie. Son jednak jest twardy i postanawia wytrzymać. Po chwili jednak nie daje rady i zaczyna wypowiadać słowa, które oświadczają przegrany przez niego finał. Staje się jednak coś niesamowitego!

Gokū zauważa na niebie księżyc, powiększa się jego masa, rosną mu kły i zamienia się w ogromną małpę. Technika Boskiego Miszcza zdaje się nie robić wrażenia na wielkiej małpie. Yamcha strasznie się wystraszył, a Kuririn nie może uwierzyć w to co się stało.

Spiker zawodów podaje widzom szokującą wiadomość, że zawodnik Son zamienił się w olbrzymią małpę. Genialny Żółw nie może uwierzyć w to co widzi, na dodatek małpa wychodzi z jego sekretnej techniki i rozwala wszystko co popadnie, wszystko co trafi w jej ręce. Widzowie są straszliwe przerażeni.

Kuririn próbuje mówić do Gokū, ale niestety nic do niego nie dociera. Yamcha opowiada co jest przyczyną przemiany. Po chwili Jackie Chun postanawia użyć jakieś potężnej techniki. Nagle powiększa się jego ciało, nabiera mięśni i wykonuje atak, którym jest Maksymalna Kamehameha.

Po ogromnym błysku i wybuchu wydaje się, że nigdzie nie widać Son Gokū. Kuririn i Yamcha są zrozpaczeni, bo są najgorszej myśli. Kame Sen'nin wypowiada słowa, że nie było lepszego rozwiązania.

Komentator wykrzykuje i streszcza to co się przed chwilą stało. Wszyscy myślą, że Gokū nie żyje. Kuririn wyzywa finalistę od morderców. Jednak ten wskazuje palcem i pokazuje małego Gokū, który leży bez ubrania w kamieniach, po czym podaje, że zniszczył tylko księżyc.

Spiker zagapia się durnym gadaniem i zapomina o liczeniu. Gokū budzi się i wstaje. Chce kontynuować pojedynek, ale za prośbą sędziego idzie się ubrać. Wraca w stroju Kuririna. Po rozmowie z przyjacielem, który opowiada mu o jego czynach wydaje się, że Gokū jakby nic nie pamiętał. Pojawia się na ringu, czekamy na wznowienie walki.

Po nieudanym ataku Jackie Chuna, Son jest pewny wygranej i atakuje. Kamehameha nie trafia w przeciwnika, który wyskakuje do góry i zostaje trafiony przez Gokū. Genialny Żółw wypada za ring! Spiker podaje jako zwycięzcę Son Gokū, widownia szaleje. Jednak po chwili słyszymy głos Jackie Chuna, który jak się okazuje trzyma się na jednej nodze wbitej do ringu. Walka trwa dalej. Obaj zawodnicy wystartowali do ostatecznego starcia.

Przeciwnicy zmierzają ku sobie, Jackie Chun odskakuje jednak w powietrze, Son Gokū robi to samo. Następuje wymiana na ciosy nogami w twarz. Wydaje się jednak, że na straconej pozycji jest nasz główny bohater. Oboje upadają. Następuje podwójny nokaut! Sędzia dolicza do 10, ale żaden z zawodników się nie podniósł.

Komentator mówi jednak, że zwycięzcą zostanie ten kto pierwszy wypowie na stojąco wesoło zdanie: "O kurczę, zwyciężyłem". Son Gokū strasznie cierpi, ale próbuje wstać. Wszyscy dopingują swoich faworytów. Son staje! Uśmiecha się i wypowiada należne słowa, ale bez ostatniej litery. Upada na ziemię.

Po chwili podnosi się Jackie Chun i wypowiada z radością zwycięskie słowa. 21 Tenkaichi Budōkai wygrał Boski Miszcz. Wrzawa, oklaski widzów. Genialny Żółw chwali swojego podopiecznego. Gokū budzi się i dowiaduje się o swojej przegranej.

Najlepszym wojownikiem pod słońcem zostaje Jackie Chun. Otrzymuje od sędziego nagrodę w wysokości 500 tysięcy zenī. W szatni dochodzi do rozmowy z nim, Kuririnem i Gokū. Obaj gratulują dziadkowi wygranej. Son jest strasznie głodny. Kame Sen'nin zdążył się już przebrać. Przyjaciele czekają na Genialnego Żółwia. Ten po chwili zjawia się koło nich.

Po udzielonej radzie dla swych uczniów przez ich trenera, oboje postanawiają udoskonalić swoje umiejętności i ostro trenować. Boski Miszcz zaprasza wszystkich na kolację. Gokū jest bardzo głodny i widać to po tym jak intensywnie je – talerz za talerzem, miska za miską. Do zapłaty zwycięzca turnieju ma bardzo dużą kwotę, z wygranej nie pozostaje prawie nic – bo zaledwie 30 tysięcy.

W drodze powrotnej, w samochodzie Gokū postanawia opuścić przyjaciół i wyruszyć ku przygodzie szukając Smoczej Kuli z 4 gwiazdkami. Zabiera swoje rzeczy, żegna się i wyrusza w poszukiwaniu drogocennej pamiątki po dziadku.

Podróż Son Gokū przebiega spokojnie. Mały budzi się ze snu wcześnie rano, uzupełnia płyny i ze Smoczego Radaru wyczytuje, że jedna ze Smoczych Kul jest w pobliżu. Po namierzeniu kierunku wsiada na chmurkę i rusza ku swemu celowi.

Tymczasem w pobliżu zlokalizowanej kuli swoją bazę ma niejaki Pułkownik Srebrny i jego ludzie z podejrzanej armii. Poszukiwania tajemniczych ludzi nie dają oczekiwań, gdy nagle zjawia się Gokū i bez problemu znajduje kulę – z sześcioma gwiazdami. Zdziwienie ogarnia nieznajomych, grożąc bronią, karzą oddać Smoczą Kulę, jednak nasz bohater nie ma zamiaru jej się pozbywać. Z łatwością pokonuje przeciwników, zabiera skarb i wsiada na chmurkę Kinto.

Nagle Srebrny dowiaduje się od swego człowieka o sytuacji, która właśnie zaszła. Natychmiast wyskakuje z domku i strzela z bazooki w chmurkę Kinto lecącą na niebie. Gokū spada na ziemię, zdenerwowany po stracie środku transportu wpada w konflikt z przybyszem Armii Czerwonej Wstęgi, która także szuka Smoczych Kul.

Srebrny próbuje wyciągnąć od naszego bohatera informacje jak tak szybko znalazł Smoczą Kulę. Gokū jednak nie przejmuje się gadaniem i ignoruje przeciwnika. Nagle w oka mgnieniu zostaje mu skradziony worek z rzeczami. Po chwili jednak Son odzyskuje swój ekwipunek. Generał atakuje pięścią, ale jego atak nie trafia w cel. Dostaje mocnego kopa w brzuch i w twarz z ogonka. Srebrny traci przytomność.

Gokū wchodzi do domku w celu znalezienia kapsułek, z których chce wyciągnąć jakiś samolot. Rzuca pierwszą z brzegu i pojawia się robot, który pomaga chłopcu odnaleźć odpowiedni środek transportu. Robot zostaje pilotem i wiezie naszego bohatera ku nowej Smoczej Kuli wykrytej przez radar. Akcja przenosi się do Kwatery Głównej Armii Czerwonej Wstęgi. Marszałek Czerwony opowiada jednemu ze swoich podwładnych w zdenerwowaniu, które nasila się przez nieudane próby poszukiwania Smoczych Kul. Nagle po tym jak usłyszał o problemach w poszukiwaniu prosi o skontaktowanie z Kapitanem Srebrnym, który opowiada mu o zaistniałej sytuacji. Skazuje go na śmierć! Tymczasem Gokū podróżuje z robotem i dolecieli do zimnej strefy.

Son dowiaduje się nagle, że robot sterujący samolotem zamarzł i za chwilę rozbiją się. Samolot traci kierunek lotu i rozwala się w okolicy pobliskich gór. Niedaleko zaistniałej tragedii mieści się baza Generała Białego, jego ludzie natychmiast idą sprawdzić co się stało. Jakaś mała dziewczynka ciągnie zmarzniętego Gokū za nogi prowadząc go w jakieś miejsce.

W "wieży mięśniaków" Generał Biały wścieka się na swoich ludzi z powodu nieodnalezienia rozbitego Gokū. Dziewczynka zanosi naszego bohatera do swego domu, w którym odzyskuje przytomność. Chłopiec dowiaduje się, że jest we wsi Dzyń-Dzyń-Kowo. Opowiada o swoich planach, co wywołuje panikę u dziewczynki i jej mamy. Powodem strachu jest myśl, że Son Gokū jest z Armii Czerwonej Wstęgi.

Ludzie z Red Ribbon znajdują trop do chatki, w której znajduje się nasz bohater. Gokū dowiaduje się o planach Armii. Sam natomiast opowiada o tym, w jaki sposób działają Smocze Kule. Postanawia odwdzięczyć się za uratowanie życia i planuje zaatakować Wieżę Muskułów, w której więziony jest sołtys wioski. Do domku wlatują żołnierze Red Ribbon, ale Gokū bez problemu ich pokonuje i w ubraniu otrzymanym od domowników rusza przed siebie ku wierzy.

Zostaje tam zaatakowany przed strażników. Strzały z pistoletów jednak nasz bohater odbija kijem Długokrótkiem, pokonuje przeciwników i dostaje się na pierwsze piętro. Generał Biały jest mimo tego pewny swego, wątpi czy Gokū dostanie się na samą górę.

Akcja wciąż zostaje na dalekiej północy. Gokū chce uratować sołtysa wioski, z której pochodzą jego wybawcy. Generał Biały namawia poprzez głośniki naszego bohatera do wejścia przez drzwi do środka. Pewny swego śmieje się z chłopca. Grupa także pewnych siebie ludzi atakuje Son Gokū. Chłopiec bez problemu radzi sobie z zaledwie czterema przeciwnikami. Następnie zdejmuje kurtkę i rusza schodami na górę. W międzyczasie Generał rozmawia z ninją, który czeka na 3 piętrze.

Na górze Son spotyka wielkiego człowieka, który przypomina robota, a z twarzy podobny jest do Terminatora. Zostaje jednak mile przywitany. Po chwili unika ataku z pięści Sierżanta Metalika, po czym wskakuje na jego bark i atakuje w twarz. Robot wstaje i mocno łapie Gokū w ręce, a następnie ściska. Ten jednak wytęża się i szybko wydostaje. Chwilę potem atakuje solidnym kopniakiem Metalika z całych sił.

Metalik wstaje powodując ogromne zdziwienie u Gokū, który jest zaskoczony jak twardego ma przeciwnika. Sierżant Metalik atakuje, Son dostaje, uderza w ścianę i opada na ziemię. Wydaje się, że robot wygra walkę, poprzez zdeptanie malca, ale ten nagle się podnosi i atakuje wroga z główki. Powoduje tym samym straszny ból w swojej czubku głowy. Przeciwnik się przewraca, zaraz jednak podnosi, ni z tego, ni z owego otwiera usta i z ogromną szybkością atakuje rakietą z nich wypuszczoną.

Atak mija naszego bohatera, robiąc tym samym dziurę w ścianie. Generał Biały, ninja i Metalik nie zauważają, że pocisk chybił i cieszą się ze zwycięstwa. Nagle Gokū wychodzi zza słupa i przechodzi do kontrataku, atakując Kamehamehą. Olbrzym traci głowę oraz ma rany na ciele. Generał Biały i ninja są zaskoczeni techniką, którą przed chwilą zobaczyli w monitorze. Son Gokū odmawia modlitwę porównywalną do polskiej "Zdrowaś Mario" z myślą, że zrobił straszną krzywdę (nie zorientował się jeszcze, że jego przeciwnik nie jest człowiekiem). Robot jednak się porusza, odrywa od siebie rękę i trafia nią chłopca, a następnie atakuje drugą pięścią. Malec ataków Metalika unika z wielkim trudem. W końcu postanawia pokazać całą swoją siłą, gdy nagle Sierżant Metalik zamiera w bezruchu – z powodu wyczerpania energii.

Gokū jest coraz bliżej uratowania sołtysa. Po schodach dostaje się na kolejne piętro – tym razem trzecie. Tam czeka na niego ninja. Nasz bohater rozgląda się i widzi krajobraz, który kojarzy mu się z podwórkiem – drzewa, kamienie, chatka. W jego kierunku lecą sztylety kunai, których z trudem unika. Słyszy głosy, w których przeciwnik ostrzega, że do tej pory nikt go tu nie znalazł. Kolejne bronie, tym razem shurikeny, lecą ku Gokū. Ten chowa się za głazem i po chwili rzuca w przeciwnika kamieniem. Trafia, i przeciwnik spada z drzewa.

Ninja rzuca granat dymny i ucieka niezauważony. Son jednak bez problemu znalazł wroga, który chował się za flagą Stanów Zjednoczonych na tle drzewa. Purpurowy ninja każe liczyć Gokū do 30 sekund. Nasz bohater dochodzi do 18, odwraca się i pyta przeciwnika, jaka jest następna liczba, przez co ogląda go w momencie, gdy ten próbuje ukryć się w sztucznym głazie. Kolejna próba schowania się także nieudana – Purpurowy ukrywa się w niewielkim stawie oddychając przez wystawioną na powierzchnię słomkę bambusową. Chłopiec zauważa rurkę, biegnie do chatki, bierze w dłoń czajnik z wrzącą wodą, po czym wlewa jego zawartość do słomki. Ninja wyskakuje z poparzonym językiem. Następnie postanawia pościgać się z przeciwnikiem, lecz malec po raz kolejny okazuje się być lepiej wytrenowanym, i nie zmieniają tego nawet shurikeny wyrzucone pod jego stopy.