Monopoly: Dragon Ball Z już po polsku – recenzja

Gry Monopoly nie trzeba raczej nikomu przedstawiać. Jest to gra planszowa, której celem jest bogacenie się poprzez handel nieruchomościami i doprowadzenie pozostałych graczy do bankructwa. Do tej pory ukazało się wiele jej edycji opartych na znanych markach, a niedawno postanowiono wyjść również naprzeciw fanom Dragon Balla. Do polskich sklepów gra trafiła dzięki wydawnictwu Winning Moves Polska.

Grę zapakowano w pudełko z grafiką przedstawiającą czwórkę Saiyan w formach przywołujących na myśl sagę Cella. Choć nie jest to nigdzie zaznaczone, a co widać już po tej ilustracji, gra skupia się tylko na tej jednej z sag. Zawartość przedstawia się następująco:

• Plansza o wymiarach 50x50 cm. Zamiast ulic znajdziemy tutaj postacie ze świata Dragon Balla, a konkretnie ze wspomnianej już środkowej sagi DBZ. Co od razu się rzuca w oczy i nie każdemu się spodoba, to fakt, że większość imion postaci i nazw przedmiotów zostało zaczerpniętych z polskiego tłumaczenia anime – jak się dowiedzieliśmy, z powodów licencyjnych (nazwy użyte w grze podajemy w nawiasach).
  
  Oprócz Wojowników Z (Goku, Gohan, Vegeta, Tronk, Szatan Serduszko. Krilan, Tien Shinhan, Yamcha, Genialny Żółw) są więc także androidy (C-16, C-17, C-18), Cell w trzech formach (doskonały, półdoskonały, niedoskonały Komórczak), Mister Satan z ekipą (Herkules, Piroshiki, Makaroni, Jimmy Firecracker, Pizza), Bóg Światów (Kaito) oraz Dende. Postacie zostały podzielone na grupy dość rozmyślnie. Na polach transportowych znalazły się natomiast chmurka Kinto (Magiczna Chmurka) oraz pojazdy: wehikuł czasu, samochód Goku i statek Capsule Corp. Pola użyteczności publicznej zostały z kolei zmienione na pola naukowców – Bulmę i jej ojca.
  
  Zastąpienie miejsc bohaterami to dość dziwne rozwiązanie, zważywszy na mechanikę tej gry, tj. kupowanie nieruchomości, a w tym przypadku postaci, podyktowane zapewne faktem, że to właśnie postacie są dla tej serii najbardziej charakterystyczne.
  
  Jedyną bolączką planszy są zupełnie niepasujące do całej reszty pola więzienia i parkingu – są one co prawda w takiej postaci również w każdej innej edycji tej gry, ale to żadne pocieszenie.
  
  
• 6 kolekcjonerskich metalowych pionków do przemieszczania się po planszy, a konkretnie: miecz Trunksa, magiczna kapsułka, czterogwiazdkowa Smocza Kula, Smoczy Radar, saiyańska zbroja oraz żółwia skorupa. Zostały solidnie wykonane i są na tyle ciężkie, że mocno trzymają się powierzchni. Jedynie miecz waży mniej, natomiast kapsułka i skorupa są płaskie, przez co niezbyt poręczne.
  
  
  
  
  
• 28 kart z aktami własności oraz po 16 kart Capsule Corp. i Armii Czerwonej Wstęgi zastępujących karty szansy i kasy społecznej. Dzięki tym ostatnim można stracić lub zyskać, ale zamiast typowej zawartości znajdziemy na ich odwrocie sytuacje odnoszące się w jakiś sposób do uniwersum Smoczych Kul, przykładowo: "wygrywasz światowy turniej sztuk walki, otrzymujesz M100" czy też "dostajesz kopniaka od Komórczaka Juniora. Cofasz się o 3 pola".
  
  
• Specjalne wersje banknotów – niestety mimo że w materiałach waluta opisywana jest jako zeni, to w rzeczywistości oznaczana jest symbolem przekreślonego M, a nie Z. Na każdym nominale znajduje się jednakowa grafika z Shen Longiem.
  
  
• 32 zielone Domy Kame i 12 czerwonych Komnat Ducha i Czasu – odpowiednio domy i hotele z oryginalnej wersji gry. Choć mają takie ładne nazwy, są to niestety zwyczajne plastikowe figurki bez jakichkolwiek charakterystycznych elementów.
  
  
• 2 zwykłe kostki oraz instrukcja do gry.

Całość sprawia wrażenie pozytywne. Plansza jest trwała i odporna na uszkodzenia wynikające z użytkowania, a metalowe pionki zwracają uwagę wykonaniem. Należy mieć na uwadze, że sama mechanika gry nie różni się od klasycznej wersji Monopoly. Cena 149 złotych jest dość wysoka, ale gra jest na tyle dobrze wykonana, że nie powinna dziwić. Gra jest przeznaczona dla 2 do 6 osób w wieku minimum 8 lat.

Firmie Winning Moves Polska dziękujemy za przekazanie egzemplarza do recenzji.